VisNed is voorstander van duurzame visserij, maar tegenstander van de aanlandplicht omdat: 

• De theorie en de praktijk met betrekking tot de aanlandplicht niet op elkaar aansluiten. De aanlandplicht pakt contraproductief uit en vermindert duurzaamheid, terwijl ze bedoeld is duurzamer te vissen;
• De wetenschappelijke onderzoeken waar we aan meegewerkt hebben aantonen dat de aanlandplicht economisch en bedrijfstechnisch niet werkbaar is voor vissers op platvis;
• De vissersvloot bij ongewijzigd beleid in de loop van 2019 niet meer kan uitvaren door het volvissen van quota van choke-species terwijl er voor de doelsoorten nog volop vangstquota beschikbaar zijn;
• De maatregelen de gehele visserijketen ernstig zullen benadelen, zeker wanneer de aanvoer van verse vis terugloopt of stopt;
• Er geen duidelijkheid is over het proces rondom de invoering van de wetgeving, omdat de maatregelen voor vissers in de praktijk niet naleefbaar zijn en voor de overheid niet handhaafbaar. Er dreigt chaos;
• De aanlandplicht geen draagvlak heeft bij de Nederlandse vissers, maar ook volgens de wetenschap alleen verliezers kent.

VisNed pleit voor een werkbare discardban in plaats van een aanlandplicht. Dit houdt in dat:

• De focus ligt op het verminderen van de bijvangst in plaats van het aan land brengen ervan, er wordt volop geïnnoveerd ten behoeve van selectiviteitsverbetering en deze inspanning wordt gecontinueerd;
• Maatregelen pas genomen worden na gedegen onderzoek naar overlevingskansen van ondermaatse vis;
• Maatregelen pas worden ingevoerd nadat er duidelijkheid en overeenstemming is tussen overheid en sector over de uitvoerbaarheid en de handhaafbaarheid ervan.