Industrialisatie van Noordzee wordt versneld ingevuld

Afgelopen woensdag hebben in het Deense Esbjerg België, Duitsland Denemarken en Nederland afgesproken samen te werken om de Noordzee uit te bouwen tot, zoals zij het noemen, een Europese “groene” energiecentrale. Vanuit wetenschap en visserij wordt gesproken over het inrichten van een industrie met ongekende impact voor de andere gebruikers.

Genoemde vier landen hebben afgesproken de komende decennia het aantal windturbines op de Noordzee fors te verhogen Nederland, De capaciteit moet in 2030 65 gigawatt bedragen, waarvan 21 gigawatt door Nederland en in 2050 150 gigawatt. Dat laatste is een vertienvoudiging van de huidige capaciteit.

Volgens de minister van Klimaat en Energie, Rob Jetten, kunnen met de 150 gigawatt aan windenergie meer dan 200 miljoen Europese huishoudens voorzien worden van groene stroom.

“De vier landen bevinden zich in de unieke positie om gebruik te kunnen maken van wat de Noordzee biedt: veel windkracht en een ondiepe zeebodem. Het verbinden van de energiehubs en het delen van kennis en middelen helpen ons de gezamenlijke klimaat- en energiedoelstellingen te bereiken en ik kijk ernaar uit om dit samen verder te ontwikkelen”, aldus Jetten.

Voor wat het waard is gaf premier Mark Rutte aan dat er wel balans moet blijven tussen de belangen van de visserij, natuur en energie: “We kunnen niet de Noordzee vol met windmolens zetten zonder overleg met de andere sectoren”.

Dit klinkt allemaal prachtig maar als er niet of nauwelijks impactstudies naar de nadelige effecten van windparken op zee worden uitgevoerd en als er al rapporten zijn, zoals van Deltares, waarin aangegeven wordt dat door de aanleg van windparken het zeeleven van vissen, vogels en zeezoogdieren, ernstig verstoord kan raken, wordt daarmee niets gedaan, ja zelfs genegeerd.

Verder moeten  belangrijke stakeholders “uit de krant” vernemen welke afspraken en overeenkomsten er worden gesloten, zijn het allemaal loze woorden en beloftes.

In het Noordzeeakkoord (NZA) zijn afspraken gemaakt over de uitrol van wind op zee tot 2030 en als daarin een versnelling doorgevoerd gaat worden moet dat in overleg met de partijen die deelnemen in het Noordzeeoverleg. Wij hebben grote twijfels of die afspraken wel gerespecteerd worden.

Voor de visserij geldt primair dat er vreselijk veel gebied ingeleverd moet worden. Als de recente kaarten bekeken worden, met daarop de uitbreidingen voor de wind op zee gebieden ingetekend staan, resteert er nog maar één vraag; waar kan de visserman nog wel vissen?

Hoe we het wenden of keren maar er zal een beleidswijziging doorgevoerd moeten worden in het NZA over het onderwerp meervoudig gebruik van windparken / natuur.

Op het land en binnenwateren wordt meervoudig gebruik volop toegepast. 40% van de windturbines worden in of in de directe omgeving van Natuura2000 gebieden geplaatst.

Het meest aansprekend is het Natura2000-gebied IJsselmeer. Bij Urk en bij de Afsluitdijk zijn / worden enorme windturbines geplaatst. Hetzelfde is aan de orde bij de dijk richting Lelystad.

Het is toch onbegrijpelijk en niet uit te leggen dat meervoudig gebruik hier wel toegepast wordt en op de Noordzee onbespreekbaar zou blijven. Temeer daar wind op zee met de meest recente genomen besluiten nog veel omvangrijker en ingrijpender wordt dan tot voor kort voor mogelijk werd gehouden.