Pierre Karleskind, nieuwe voorzitter Visserijcomité EP

Na de jaarvergadering van Europêche werd Pierre Karleskind door Europêche ontvangen. Karleskind is de nieuwe voorzitter van de Visserijcommie van het Europees Parlement. Vanuit Nederland namen Pim Visser, Geert Meun en Gerard van Balsfoort aan dat gesprek deel. 

Karleskind vervangt sinds 1 februari de Engelsman Chris Davies, die na Brexit het Europees Parlement (EP) moest verlaten. Hij is lid van de partij van president Macron en hoort tot de politieke groepering “Renew Europe” waar vanuit Nederland de VVD en D'66 deel van uit maken. Het gesprek met Pierre Karleskind (en veel andere Europarlementariërs) was voor herhaling vatbaar, en zal ook een vervolg krijgen.    

Veel onderwerpen passeerden gedurende het gesprek de revue, met natuurlijk een prominente plek voor Brexit. Die ochtend was Karleskind naar Oostende geweest waar hij de visafslag bezocht en waar had ontbeten bij onze Belgische collega's van de Rederscentrale. In Oostende was het hem nogmaals opgevallen dat er geen sector is die zo veel regels kent en hij plaatste daar vraagtekens bij. Tegelijk schetste hij dat in het Europese beleidsveld grote onderwerpen langs komen, waarbij biodiversiteit en klimaat 'hot-topics' zijn die de beleidsrichting voor de toekomst bepalen.

Eigen vissers koesteren

In de laatste hervorming van het Visserijbeleid in 2012 is het begrip MSY als uitgangspunt gehanteerd, maar men spreekt nu al over andere normen, terwijl het goed uitwerken van de huidige afspraken nog lang niet is afgerond. Karleskind benadrukte dat wat hem betreft er geen tegenstelling tussen ecologie en economie kan zijn. Sterker nog, we moeten veel meer ‘voedsel’ gaan denken.

Vis wordt gevangen met inachtneming van onderzoek en strenge criteria, het is gezond en heeft in verhouding een heel lage ecologische voetafdruk. Als het vissers in Europa onmogelijk wordt gemaakt te vissen, om redenen van zogenaamde duurzaamheid of anderszins, dan wordt die vis wel geïmporteerd uit landen die het misschien wel minder nauw nemen met de ecologische en sociale standaarden. Dat doe je in Europa zogenaamd heel duurzaam, maar dan ben je het niet.