Het begint eentonig te worden maar er is nog steeds geen zicht op een bilaterale visserijovereenkomst met het Verenigd Koninkrijk (VK). De vraag is onderhand zeer of er überhaupt wel een akkoord gaat komen.

Er wordt inmiddels vijf maanden onderhandeld. Het zijn nog steeds dezelfde 4 onderwerpen die op tafel liggen; ruilmechanisme tussen VK en lidstaten, voorwaarden industrievisserij en voorwaarden visserij op non-quota-soorten en flexibiliteit quotabenutting tussen gebieden.

Deze week deden de Britten weer een verrassende zet, zij hebben de Europese Commissie (EC) schriftelijk laten weten geen ruimte te zien voor een verdere tegemoetkoming richting de EU op de laatste punten die nog openstaan in de consultaties.

Het VK is bovendien teruggekomen op een aantal zaken waarover eerder voorlopige overeenstemming leek te bestaan. De spanningen bij de visserij in de wateren rond het eiland Jersey doen er ook geen goed aan, het begint langzamerhand meer te lijken op een potje handjedrukken.

Het VK koerst waarschijnlijk aan op een “partial agreement” op de punten waarover wel voorlopige afspraken zijn gemaakt (volgens eigen zeggen 95% van de onderwerpen). De lidstaten hebben de EC laten weten dat een deelakkoord niet acceptabel is.

Er moet nu intern binnen de EU tussen de Commissie en de lidstaten worden overlegd hoe te reageren maar de onderhandelingen lijken nu naar een kookpunt te gaan; wel of geen akkoord.

Voor het behoud van het MSC-certificaat voor de garnalenvisserij liggen er een aantal condities op het bordje van de PO’s en hun leden-garnalenvissers. Eentje daarvan is het verminderen van groeioverbevissing. Er zijn meerdere maatregelen mogelijk om dit te doen, daarom is er een enquete onder de garnalenvissers uitgezet. Conclusie; er is geen duidelijke voorkeur voor één van de maatregelen. Het overleg wordt voortgezet, ook internationaal.

De Coöperatieve Visserij Organisatie (CVO) beheert namens de aangesloten Nederlandse PO’s, samen met de Duitse en Deense PO’s, het MSC-certificaat garnalenvisserij.

Binnen het managementplan van MSC Garnalen moet er vanaf 1 mei 2021 een nieuwe maatregel worden toegepast om de groeioverbevissing te verminderen. Groeioverbevissing wil zeggen dat een deel van de garnalen te klein wordt gevangen. Als die garnalen in zee blijven, kunnen ze doorgroeien en leveren ze later meer op. Er liggen twee opties voor deze nieuwe maatregel:

1. De maaswijdte van de kuil wordt vergroot van 24 mm naar 26 mm;
2. Een vermindering van de visserij-inspanning door middel van stilligweken in de zomer- en winterperiode.

Vanaf de garnalenvloot kwamen bij de bestuurders verschillende signalen binnen ten aanzien van welke maatregel de voorkeur genoot. Daarom besloot de CVO enkele weken geleden een enquête uit te zetten over dit vraagstuk. In een begeleidende brief werden de beide opties uitgebreid toegelicht.

Mogelijke maatregelen

Het vergroten van de kuilmaaswijdte naar 26mm zorgt ervoor dat een groter gedeelte van de ondermaatse garnalen door de mazen kan ontsnappen en zodoende in zee blijft om door te groeien totdat ze maats zijn.

Naar verwachting zal dit op termijn meer inkomsten opleveren en zal de  hoeveelheid ziftsel in de vangsten afnemen. Ook zorgt deze optie ervoor dat de maatregel voor iedere garnalenvisser uit Nederland, Duitsland en Denemarken hetzelfde is.

Door in de winterperiode (januari en februari) de visserij-inspanning te verminderen, hebben vrouwelijke garnalen meer kans om niet gevangen te worden, kuit te ontwikkelen en dit kuit af te zetten.

Naar verwachting heeft dit een positief effect op de hoeveelheid garnalen in het najaar. Door in de zomerperiode (juli tot half september) de visserij-inspanning te verminderen, worden er minder ondermaatse garnalen gevangen.

Deze ondermaatse garnalen blijven dan in zee om door te groeien totdat ze maats zijn. Naar verwachting heeft ook dit een positief effect op de garnalenvangsten in het najaar.

Om hetzelfde resultaat te bereiken als de maaswijdtevergroting is uit berekeningen gebleken dat er gedurende een periode van 20 weken in totaal 10 stilligweken moeten worden gerealiseerd, 4 in het voorjaar, 6 in de zomerperiode

Resultaten

Gezien het hoge aantal reacties wordt het grote belang van deze kwestie door vissers ingezien. Op de vloot heerst echter grote verdeeldheid over welke optie de voorkeur verdient. In totaal zijn er 94 reacties binnen gekomen; 38 hiervan kozen voor optie 1 (maaswijdteverhoging) en 39 voor optie 2 (stilligweken), 17 garnalenvissers gaven geen specifieke voorkeur op.

Veel vissers hebben gebruik gemaakt van de mogelijkheid om hun keuze toe te lichten. De keuze voor de maaswijdteoptie wordt ingegeven omdat men 10 stilligweken, waarvan 6 in de zomerperiode, te veel acht.

Vissers die voor de stilligweken hebben gekozen geven aan dat er twijfels zijn over de handhaving van de maaswijdtebepalingen en dat er met 26mm teveel vangst misgelopen wordt. 'Geen voorkeur' werd als antwoord aangegeven omdat men beide maatregelen als te ingrijpend beschouwt.

Lastige keuze

Dit maakt de keuze voor de bestuurders lastig, daarom wordt in CVO-verband het overleg voortgezet en vervolgens ook met de Duitse en Deense vertegenwoordigers. In de loop van deze zomer/najaar moet deze lastige knoop wel worden doorgehakt, de PO's hebben in verband met COVID-19 beperkingen meer tijd gekregen van de certificeerder om maatregelen door te voeren.

In de VisNed-nieuwsbrief van 4 weken geleden konden we melden dat er na intensieve gesprekken een Gentlemen’s Agreement gesloten was over het beheer van de Flyshootvisserij in Het Kanaal. Vorige week kwamen de Fransen hierop terug omdat na interne consultatie de afspraken als onvoldoende werden aangemerkt. Kortom; overleg moet worden voorgezet.

Op donderdag 15 april kwamen bestuurders van vier verschillende groepen betrokken vissers tot overeenstemming over een aantal afspraken:

• Aantal vergunningen; Frankrijk 28, België 6, Nederland 24, VK 17, waarbij een besluit van de Engelse overheid nog genomen moet worden,
• Maximale touwlengte: 3.200 meter + 15 % controlemarge,
• Maximale touwgewicht: 2 kg + 5 % controlemarge, touwdikte: 50 mm
• Aantal zeedagen in VIId; per blok van 2 weken maximaal 8 zeedagen (ingangsdatum: 19 april 2021)
• Gebruik minimale maaswijdte: 80 mm
• NL- en BE-flyshooters blijven buiten de 9 mijlgrens van VIId en bij Normandië buiten de 12 mijlszone
• Evaluatie maatregelen; minimaal 1 x per 6 maanden.

De bovengenoemde maatregelen werden gezien als compromis en dat gold ook voor het gebied waarvoor deze gingen gelden; alleen VIId (Oostelijk Engels kanaal). Eerder was wel gesproken over uitbreiding van de maatregelen naar aangrenzende gebieden, maar daarover kwamen de standpunten niet op één lijn.

Lastig overleggen

Intern beraad bij de Fransen heeft er nu toe geleid dat in ieder geval de zeedagenregeling ook voor gebied VIIe zou moeten gelden. Kennelijk zaten de Fransen die op 15 april jl. aan tafel zaten daar met onvoldoende mandaat. 

Dit, ondanks dat er eerder al Flyshooters waren die hadden aangegeven dat naast VIId er ook gekeken moet worden naar het betrekken van VIIe en IVc bij de afspraken. Alleen op die manier kunnen beheersmaatregelen tot stand komen die echt effect sorteren.

Deze week hebben we het ministerie van LNV ook bijgepraat over de ontwikkelingen. Dit overleg houdt ook verband met druk vanuit de Franse overheid. Hierbij wordt ook verwezen naar beperkingen in het kader van het Managementplan Noordzee met een link naar VIId wat betreft het beheer van kabeljauw. De Fransen hebben op het laatste moment hier een bepaling in weten te krijgen waarbij de capaciteit gemaximeerd wordt op een niveau van bijna 15 jaar geleden.

Hoe we het wenden of keren; de Nederlandse activiteiten (ongeacht de vlag) worden kritisch gevolgd. Een overeenkomst zal er moeten komen om rust en verdraagzaamheid te creëren.

In Brussel wordt al geruime tijd overlegd over een nieuwe controleverordening waarbij de teneur duidelijk is; nog meer regels en meer controle, ingegeven door wantrouwen en onvrede. VisNed blijft roepen dat deze aanpak nooit zal slagen en dat dit alleen maar zal leiden tot nog meer spanningen en verwijdering.

Het besluitvormingsproces in EU-verband doorloopt verschillende fases. De Europese Commissie (EC) komt met een voorstel, daarop komen het Europese Parlement (EP) en de Lidstaten (Raad) met wijzigingsvoorstellen/aanvullingen en vervolgens beginnen op enig moment de triloogonderhandelingen om tot één gezamenlijke beleidstekst te komen.

Het EP heeft haar positie inmiddels bepaald en op dit moment overleggen onder het Portugese voorzitterschap de lidstaten om ook tot een positie te komen. De verwachting is dat dit binnen enkele weken het geval is, dan kan in het najaar de triloog beginnen.

Als we de verschillende documenten lezen is de focus duidelijk gericht op implementatie van nog meer regels en controle en handhaving daarop. Meerdere lidstaten, waaronder Nederland, hebben van de EC al te horen gekregen dat ze in gebreke gesteld worden omdat de regels uit de huidige controleverordening al niet goed toegepast worden. De EC daagt met deze ingebrekestelling meerdere lidstaten voor het Europese Hof, een zgn. infractieprocedure.

Voor VisNed is het dan ook onbegrijpelijk dat de lidstaten onder druk van de EC steeds verder de fuik inzwemmen van nog meer regels en nog meer toezicht en controle. Als je als lidstaat en controledienst de huidige regels al niet voldoende kunt volgen denk je dan dat met nog meer en nog zwaarder dit wel gaat lukken?

VisNed heeft aangegeven niet te begrijpen dat lidstaten dit accepteren. Toegespitst op de Nederlandse situatie; in plaats van dat LNV en de NVWA de volgende infractieprocedures op zichzelf afroepen zou men moeten aangeven dat de Nederlandse overheid dit beleid niet kan en wil uitvoeren. Wegkijken en uitstel is geen optie want de visserman zit dan weer met het probleem terwijl beleidsmedewerkers en politici intussen andere dossiers bemannen.

In de teksten is heel veel aandacht voor toezicht en controle op de onwerkbare onuitvoerbare aanlandplicht. Opnieuw hebben we naar voren gebracht dat deze niet praktisch uitvoerbaar is en dat dat gegeven onderliggend is voor het gebrek aan draagvlak bij de visserman voor (meer) maatregelen.

Camera controle

Brussel wil nu het middel van cameratoezicht (CCTV of REM) in stelling brengen, binnen afzienbare tijd moet sowieso elk vaartuig dan uitgerust worden met camera’s. De lidstaten rond de Noordzee in de Scheveningengroep willen beginnen met kleinschalige pilots; uit elk vlootsegment 1 of 2 vaartuigen uitrusten met controlecamera’s om proef te draaien. Vanuit VisNed is duidelijk aangegeven dat we hieraan geen medewerking verlenen.

Politici besluiten wat en hebben totaal geen benul welke problematiek daarmee op tafel komt. Hét voorbeeld hiervan is de aanlandplicht en nu zou met een scala aan aanvullende regels naleving afgedwongen moeten worden. Een doodlopende weg.

Daarnaast hebben we het FDF-project al enkele jaren lopen waaraan op dit moment acht vaartuigen meewerken, we laten dit project niet in gevaar brengen door pilots rond geforceerde controle op de aanlandplicht.

Nauw contact op dit dossier

Andere zaken die aandacht krijgen in de nieuwe verordening is de aanscherping van de logboek-registratie van de vangsten, toezicht op het motorvermogen en regels voor recreatieve visserij.

Natuurlijk blijft VisNed deze discussie nauwgezet volgen en daarbij veel informatie uitwisselen met de schaduwrapporteur van het EP in dit dossier, Bert-Jan Ruissen van de SGP-fractie.

De tweede Maasvlakte is in 2008 aangelegd. Er is toen een Wnb-vergunning afgegeven, waarin gebiedssluiting voor visserij is opgenomen. Die vergunning is geëvalueerd en nu blijkt dat de natuur grilliger is dan vergunningsvoorschriften. De grote vraag is ‘wat nu’? Daarover is in het Deltagebied al lange tijd een discussie gaande. Om die discussie goed te voeren hebben de gezamenlijke visserijorganisaties een coalitie gevormd.

Er is om de 2e Maasvlakte te compenseren een gebied gesloten voor bodemberoerende visserij. Dat gebied was 10 keer zo groot als de Maasvlakte. Ook zijn er rustgebieden voor vogels gesloten ten behoeve van de Maasvlakte. Voor die sluitingen is de visserij in het gebied destijds gecompenseerd.

Na tien jaar blijkt dat de natuur anders heeft gereageerd op de sluiting dan verwacht. In gebieden waar men dacht dat het bodemleven zou toenemen is het afgenomen en andersom. Dat is een ontwikkeling, die een veronderstelde negatieve relatie tussen bodemberoering door visserij en bodemdiermassa op zijn kop gooit. 

Reflectie ontbreekt

Rijkswaterstaat en het Havenbedrijf Rotterdam, de vergunninghouder, hebben nu echter een probleem, omdat de voorspellingen waarop de vergunning is gebaseerd niet zijn uitgekomen. Het gaat niet slecht met het voedsel voor vogels in het gebied en het gaat niet slecht met de aantallen van diezelfde vogels. In tegendeel  de zwart zee-eend moest beschermd worden, maar die vogel zat er niet en zit er nog niet.

Allemaal goed nieuws zeggen de visserijorganisaties. Er is tien jaar lang uiterste voorzichtigheid betracht en het gaat niet slecht met de natuur. Maar zo simpel ligt het kennelijk niet.

Al waren de veronderstellingen niet correct en ook al heeft de natuur zelf anders beslist, de tekst in de vergunning is leidend en niet de realiteit. In plaats van bezinning en herziening van de keuzes, roepen de gezamenlijke NGO’s in het Deltagebied nu om een nog veel groter gesloten gebied.

Alsof de pillen niet werken en de dokter als reactie een dubbele dosis van dezelfde pillen gaat voorschrijven. Bij mensen leidt dat tot medicijnvergiftiging en bij vissers tot onbegrip en grote boosheid. Het is immers hun probleem niet, zij hebben het niet veroorzaakt, maar worden geacht mee te werken aan een bij voorbaat foute oplossing. De wereld op zijn kop.

Gezamenlijk optrekken

Zoals gezegd hebben de gezamenlijke visserijorganisaties de krachten gebundeld. Zij hebben om een periode van bezinning gevraagd zodat ze met een degelijk onderbouwd gezamenlijk standpunt kunnen komen. Daarbij zullen de argumenten voor nog grotere sluitingen vanwege effecten van visserij naar de prullenbak worden verwezen. 

De gesprekken worden gevoerd door de Vissersvereniging Zuid West, in afstemming met de PO NVB, VisNed via P.O. Delta Zuid, P.O. Mosselcultuur en de kleinschalige visserij.

Vanwege de nationale en internationale Natura2000 aspecten is VisNed ook betrokken. De voorstellen die hier gedaan worden kunnen immers precedentwerking hebben elders en het hier uitgevoerde onderzoek is uiterst waardevol als referentie.

De politieke druk om uitstoot van scheepvaart (en dus visserij) ter verminderen is groot. Daar wordt hard aan gewerkt vanuit het Masterplan Emissieloze Maritieme Sector, waar visserij onderdeel van is. Het project Green Shipping Waddenzee heeft een vergelijkbare ambitie. Afgelopen week was er een startbijeenkomst, gericht op emissie vermindering in de garnalenvisserij.

Het Bureau Kroes Marine Projects uit Joure voert een verkenning uit, die zich richt op zowel de korte als de middellange termijn. De werkgeversvereniging FME trekt het (grote) project en in de klankbordgroep van de garnalen pilot participeren VisNed en de NVB. Vanuit het Waddenfonds en de Gemeente Hollands Kroon wordt de pilot ondersteund.

De tijd dringt voor de garnalenvloot, er zal op korte termijn een oplossing moeten komen die de stikstof uitstoot drastisch reduceert, maar ook op langere termijn moet de totale emissie (dus ook CO2)drastisch omlaag.

In het pilotproject wordt gekeken naar het ontwerpen van voorstuwingssystemen die nu al toepasbaar zijn, verminderde uitstoot hebben, aan de eisen voldoen en die tegelijk ook al klaar zijn voor de nabije en verdere toekomst.

Het gaat daarbij om uitlaatgaswassers, alternatieve brandstoffen als diesel blends, maar ook wordt gekeken naar vol elektrische oplossingen, aardgas en waterstof als energiebronnen. Vanuit het project wordt gewerkt aan het ontwerpen van een modulaire voortstuwing. 

Zoals we in een eerdere nieuwbrief schreven heeft het beperken van de uitstoot een hoge prioriteit, met oog op het verkrijgen van een nieuwe Wnb-vergunning. Daar hoort niet alleen de zoektocht naar een technische korte termijn oplossing bij, maar tegelijk ook de verkenning van de financieringsmogelijkheden die bij deze onrendabele investeringen horen.

De uitkomsten van de pilot zijn meteen na de zomer beschikbaar, zodat er snel met de uitrol begonnen kan worden, daar in de tweede helft van 2022 begonnen moet worden met de nieuwe Wnb-aanvraag.

De garnalenvisserij is middels een klankbordgroep betrokken geweest bij het proces om te komen tot optimalisatie van de mosselkweekpercelen en MZI-gebieden op de Waddenzee. Deze percelen kunnen nu, na het verkrijgen van de benodigde Wnb-vergunning, in gebruik worden genomen.

Mosselkwekers hebben van RVO een ontheffing gekregen om alvast de nieuwe percelen schoon te vissen en bakens te zetten. Daarbij is De Waddenunit bezig met het zetten van proppen. De verwachting is dat de kwekers de nieuwe huurovereenkomsten ook op korte termijn ontvangen of reeds in bezit zijn van de nieuwe huurovereenkomsten. 

Er mag vanaf mei mosselzaad gevist worden op de Waddenzee, de verwachting is dan ook dat de ontwikkelingen hieromtrent zichtbaar zijn. We vragen onze leden rekening te houden met de mosselkwekers.

• Kaarten Waddenzee Oosterschelde Mosselpercelen

Zodra wij relevante informatie hier over ontvangen, dan ontvangt u deze via uw PO.

Komende zomer wordt in opdracht van Vattenfall begonnen met de aanleg van het windpark Hollandse Kust Zuid voor de kust van Zuid Holland. Begin juni zal worden aangevangen met het storten van stenen ter bescherming van de funderingen.

De daadwerkelijke aanleg van de funderingen staat gepland vanaf 1 juli en vanaf dan zal het gebied ook gesloten worden voor visserij. In de nieuwsbrief van 28 mei as. volgt meer uitgebreide informatie over deze werkzaamheden.

In de maand april kon middels een tenderregeling ingescheven worden voor de opkoop van GK vergunningen. Het Waddenfonds stelde hier 10 miljoen Euro voor beschikbaar. Negentien vissers hebben zich aangemeld, waarbij het budget met €300.000 is overschreven. De komende weken worden de inschrijvingen beoordeeld. 

De uitkoopregeling is gekoppeld aan afspraken in het Viswad convenant over gebiedssluitingen. Het uitkopen van vergunningen moet er voor zorgen dat de bevissing in de open gebieden niet toeneemt wanneer er gebieden gesloten worden.

Nu dat de regeling van kracht is geworden, zal er ook weer gesproken moeten worden over de consequenties voor te sluiten gebieden. Bij deze gesprekken wordt de klankbordgroep Viswad betrokken.

Vandaag hebben de Nederlandse PO’s opnieuw overleg gevoerd over het beheer van Noorse kreeft. Afspraken over de aanvoer van Noorse kreeft zijn aangepast, een kortere periode en een verhoging van de aan te voeren hoeveelheid.

Als onderdeel van  de ruil vangstrechten westelijke wateren komt vanuit België 225 ton Noorse kreeft naar Nederland. Verder is het ruilvoorstel met Denemarken  om Noorse kreeft te verwerven aangepast en ligt dat nu te beoordeling bij de Deense PO.

Een ruilvoorstel richting het VK ligt nog steeds op tafel maar aangezien de onderhandelingen tussen de EU en het VK nog lopen weten we niet of ruilen doorgevoerd kunnen worden.

Het Nederlandse quotum 2021 is in verband met deze onderhandelingen nog steeds voorlopig maar we kunnen er vanuit gaan dat, inclusief meeneem uit 2020, dit vastgesteld wordt op ong. 650 ton. Daar komt de 225 ton uit Belgie sowieso bij waardoor we uitkomen op 875 ton. De benutting staat op dit moment op 242 ton.

Wij verwachten binnen enkele weken meer duidelijkheid over de genoemde ruilvoorstellen en vandaar is besloten de volgende periode geen 6 weken maar 4 weken te laten duren. De hoeveelheid wordt wel verhoogd van 1.500 naar 2.500 kg per week.

De afspraken binnen de CVO (alle NL-PO’s) voor aanvoer kreeftjes Nederlandse schepen zijn als volgt:

Aanvoerbeperking: maximum aanvoer van Noorse kreeft van 10.000 kg per periode van 4 kalenderweken. Het derde blok is week 21 t/m week 24, maandag 24 mei tot maandag 21 juni 2021. De aangegeven hoeveelheid is niet overdraagbaar tussen ondernemingen, vissersvaartuigen en tussen blokken. Maximaal 5% staartjes per aanlanding, aanvoer van staartjes wordt afgetrokken van het bloktotaal van 10.000 kg. Kortom, bij een aanvoer van maximaal 5% staarten per blok betreft dat maximaal 500 kg zodat daarnaast maximaal 9.500 Noorse kreeft (levend gewicht) mag worden aangevoerd.

Sanctiereglement: bij overtreding van de 4-weekse periode (blok) aan te voeren hoeveelheid kreeftjes van minder dan 100 kg geldt een naheffing van € 1,50 per kg, daarboven € 5,00 per kg Noorse kreeft. De betreffende naheffing wordt door de PO opgelegd.

Heffing: per 1 maart 2021 wordt een heffing ingesteld van € 0,25 per kg aangevoerde Noorse kreeft, € 0,50 per kg staartjes. De heffing wordt ingehouden door de visafslag, overgemaakt aan de PO en is bedoeld om extra quotum te verschaffen. Bij geen of deels gebruik van deze middelen wordt het aan het einde van het kalenderjaar (naar rato) teruggestort.

Stukstal: het toegestane aan te landen en te verhandelen stukstal blijft ongewijzigd met 30 stuks per kg.

Hieronder het meest recente benuttingsoverzicht van de uitputting in 2021 van de belangrijkste Nederlandse quota voor de kottervloot.

Het betreft het overzicht van 6 mei 2021. Dit is bijgewerkt tot en met week 16. Een goede vergelijking met vorig jaar is nog steeds lastig omdat voor een aantal soorten voorlopige quota zijn vastgesteld, zijnde 7/12 van de TAC 2020.

Het overzicht van vorig jaar is van 7 mei 2020, dat is eveneens de aanvoer tot en met week 16.

*Voorlopige quota tot 31 juli 2021, België-ruil nog niet verwerkt

In 2021 hebben de Nederlandse PO’s in CVO-verband maatregelen genomen om de benutting van een aantal nationale quota zo duurzaam mogelijk te maken en om vroegtijdige sluiting van deze quota te voorkomen. Voor zeebaars gelden overheidsmaatregelen.

PAP-regeling schol: 

Op  maandag 26 april 2021 begon de nieuwe vierweekse periode. Deze loopt van week 17 t/m 20 (26 april – 23 mei 2021) en de regeling luidt als volgt:

• Een vaartuig met een basiscontingent schol tot 315 ton mag in deze 4-weekse periode maximaal 100 ton schol aanvoeren;
• Een vaartuig met een basiscontingent schol tussen 315 tot 630 ton mag in deze 4-weekse periode maximaal 115 ton schol aanvoeren,
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van meer dan 630 ton mag in deze 4-weekse periode maximaal 130 ton schol aanvoeren.

Tarbot, griet: Minimum aanvoermaat: 27 cm.

• De maximaal aan te voeren hoeveelheid tarbot/griet per vaartuig per week of reis langer dan 7 dagen is door de PO’s vastgesteld op 3.000 kg dood gewicht. Indien een vaartuig meer dan 3.000 kg vangt dient het lid dit z.s.m. te melden aan de eigen PO.
• Bij aanvoer van meer dan 3.000 kg en/of kleiner dan 27 cm tarbot / griet wordt een heffing van € 10,00 per kg toegepast.
• Deze maatregel geldt niet voor het Skagerrak.

Tongschar: voor tongschar geldt een minimum maat van 25 cm waarbij de tongschar van 25 – 27 cm moet worden gesorteerd in een aparte klasse: tongschar IIIb of tongschar IV.

PAP-regeling Noorse kreeft:

• Aanvoerbeperking: maximum aanvoer van Noorse kreeft van 9.000 kg per periode van 6 kalenderweken. Het tweede blok is week 15 t/m week 20, maandag 12 april tot maandag 24 mei 2021.
• Maximaal 5% staartjes per aanlanding, aanvoer van staartjes wordt afgetrokken van het bloktotaal van 9.000 kg.
• Sanctiereglement: bij overtreding van de 6-weekse periode (blok) aan te voeren hoeveelheid kreeftjes van minder dan 100 kg geldt een naheffing van € 1,50 per kg, daarboven € 5,00 per kg.
• Stukstal: het toegestane aan te landen en te verhandelen stukstal is 30 stuks per kg.

Roggen: Minimum aanvoermaat: 55 cm.

• Een vaartuig mag per week of reis langer dan een week totaal maximaal 160 kg roggen (stekelrog - RJC, Grootoog rog (koekoeksrog) - RJN, gevlekte rog – RJM, blonde rog - RJH) aanvoeren.
• Let op: graag juiste codes gebruiken om dubbeltellingen, dus verlies van quota te voorkomen.
• Bij overtreding minimum maat en/of maximale hoeveelheid wordt door de PO een heffing opgelegd van € 5,00 per kg.
• Deze maatregel geldt niet voor het Skagerrak.

Zeebaars; Minimum aanvoermaat alle vlootsegmenten: 42 cm.

• Gerichte visserij op zeebaars met sleepnetten is verboden.
• Vanaf 1 april t/m 31 juli geldt voor alle vaartuigen, die gebruik maken van een gesleept vistuig (geen onderscheid tussen boomkor/borden en flyshoot), een bijvangst-percentage van 5% met een maximale aanvoer van 520 kg per 2 maanden. Het percentage wordt berekend aan het eind van de reis.
• Voor staandwant-vissers (vistuigcodes GTR, GNS, GNC, FYK, FPN en FIX) geldt in januari en van 1 april t/m 31 juli een maximale aanvoer van 820 kg.
• Voor handlijn-vissers (vistuigcode: LHP) geldt in januari en 1 april t/m 31 juli een van 320 kg.
• Per 31 juli of zoveel eerder als er een overeenkomst tussen de EU en het VK gesloten wordt, worden aanvoerhoeveelheden voor de rest van het jaar vastgesteld.