VisNed heeft de verkiezingsprogramma's van de politieke partijen doorgenomen en in kaart gebracht hoe de vele partijen aankijken tegen het onderwerp visserij. Naar verwachting scoren VVD, SGP, CDA en CU relatief hoog. De Partij voor de Dieren biedt het minst perspectief, maar ook de PvdA, GroenLinks en de SP bieden de ondernemer niet veel perspectief. Voor de belangenbehartiging is vooral een sterk politiek front met een groot draagvlak van belang. 

De meeste kiezers zullen in de aanloop naar de Tweede Kamer verkiezingen op 17 maart aanstaande hun keuze al gemaakt hebben. Desondanks leek het VisNed goed om de diverse partij programma's door te nemen en overzichtelijk en bondig weer te geven waar de politieke aandacht per partij op gevestigd is.

De traditionele 'visserij en landbouw' partijen scoren ook nu goed, met aandacht voor het pulsverbod, behoud van ruimte om te vissen en herziening van de aanlandplicht. Als nieuwkomer is ook de Boer Burger Beweging (BBB) meegenomen, daar er op social media veel aandacht is voor deze partij vanuit diverse visserijgelederen. 

De Partij voor de Dieren is uitgesproken negatief over de sector, hoewel dit niet als een verassing komt. Ook GroenLinks en de PvdA hebben meer oog voor beperking van visserij dan voor perspectief.

Desondanks is het belangrijk om verder te kijken dan alleen het programma, maar ook mee te wegen hoe de partij zich verhoudt tot andere partijen, hoe groot de kans is dat de partij meeregeert en of er in de oppositie slagkracht zit. 

In vakblad Visserijnieuws deze week een uitgebreidere analyse van het politieke speelveld. Het artikel is hier online te vinden.

Nog steeds slagen de drie partijen die met elkaar overleggen over het vaststellen van de TAC’s en quota voor dit jaar er niet in om conclusies te trekken. Inmiddels loopt de achtste week en het begint onderhand op armpje drukken te lijken. Voor visserijbedrijven die midden in het uitvoeren van visplannen zitten is dit uiteraard een kwalijke zaak.

Voor alle partijen rond het visserijbeheer is het wennen hoe om te gaan met de nieuwe, complexere, situatie na Brexit. Hier onder ligt een politiek machtsspel dat de onderhandelingen vertraagt.

Noorwegen bemoeilijkt het trilaterale proces

Afgelopen vrijdag bleek tijdens een plenaire bijeenkomst dat partijen het feitelijk eens zijn geworden over de hoogte van de TAC’s en afspraken over het beheer. Zowel de vertegenwoordiger van de Europese Unie (EU) als ook die van het Verenigd Koninkrijk (VK) gaven aan dat zij klaar zijn en bereid zijn het Trilaterale Agreed Record dat nu op tafel ligt te ondertekenen.

Echter, de Noorse delegatieleider gaf aan nog niet zover te zijn. Volgens Noorwegen kunnen deze trilaterale onderhandelingen niet los gezien worden van de bilaterale overeenkomsten die er afzonderlijk met de EU en het VK gesloten moeten worden.

In de bilaterale overeenkomst tussen de EU en Noorwegen moeten onder meer afspraken gemaakt worden over de ruil van vangstrechten. Nu het VK daar geen onderdeel meer van uitmaakt, zijn de ruilverhoudingen en belangen ook flink gewijzigd.

Dit staat echter los van de vaststelling van de hoogte van de TAC’s en het is onderhand hoognodig dat dit proces afgerond wordt, zodat ook de toegang voor Europese vissers tot Noorse wateren weer mogelijk wordt.

Noorwegen ziet dat kennelijk anders en knoopt zaken aan elkaar terwijl dat niet nodig is. Er zal een bepaalde politieke gedachtegang achter zitten, maar het is ongehoord dat het proces onnodig ernstig vertraagd wordt en dat vissers niet naar de visgronden kunnen waar ze hun visplan ten uitvoer willen brengen.

VisNed vraagt zich af of politici en beleidsmakers zich voldoende bewust zijn van de gevolgen van de vertraging.

Meer begrip voor vertraging EU en Verenigd Koninkrijk

De gesprekken tussen de EU en het VK lopen ook nog, maar hiervoor bestaat meer begrip. De overeenkomst die gesloten moet worden is veel omvangrijker (tientallen bestanden, meerdere gebieden en beheermaatregen) en beide partijen moeten hierin hun nieuwe positie en weg vinden.

Gelukkig staan deze onderhandelingen, anders dan bij EU-Noorwegen, niet onder druk betreffende toegang tot elkaars wateren omdat dit eind vorig jaar op het nippertje in het Brexit-akkoord geregeld is. 

Desondanks is het hier ook wenselijk dat op korte termijn handtekeningen onder een overeenkomst gezet worden zodat men weet waar hij aan toe is. Als dit niet gebeurt dan moeten de tijdelijke maatregelen die gelden voor het 1^e kwartaal van dit jaar verlengd worden.

De totstandkoming van afspraken na Brexit is een leerproces en een goede graadmeter voor hoeveel tijd er eind dit jaar nodig zal zijn als er een deal gesloten moet worden over de vangstmogelijkheden voor 2022.

Het devies is: eerst snel 2021 afwikkelen, zodat de tijdelijke quota op basis van wat partijen zijn overeengekomen omgezet kunnen worden in definitieve vangstrechten voor dit jaar.

Toegang

Toegang voor EU-vissers tot de Noorse zone is in afwachting van de overeenkomst met Noorwegen nog steeds niet toegestaan. Leden die van plan zijn dit jaar in de Noorse zone te gaan vissen worden verzocht dit kenbaar te maken aan het secretariaat van de PO of VisNed zodat tijdig een vismachtiging Noorse Zone kan worden aangevraagd.

Al lang wordt in EU context overlegd over bescherming van de Doggersbank en de plannen voor dit gebied zijn in procedure. In deze plannen wordt ongeveer 35% van het Britse deel van de Doggersbank gesloten voor bodemberoerende visserij. Het Verenigd Koninkrijk (VK) heeft Brexit echter aangegrepen voor een enorme vergroening.

Voor de Brexit pleitte het VK in Europees verband voor het beperken van sluitingen voor visserij tot 35%, maar na Brexit kwamen de Britten met het plan voor 100% sluiting. Een draai die een klap in het gezicht is van de Europese partners waarmee jarenlang aan gezamenlijke plannen is gewerkt.

In het verband van de EU visserijorganisaties EAPO en Europêche is inbreng in de Britse inspraak opgesteld. Daarover heeft VisNed ook overleg met de Britse collega’s. Ook hier worden vissers, hun families en hun gemeenschappen het slachtoffer van groene dadendrang van Britse politici. 

De voorgenomen sluiting benadeelt Britse, maar vooral Deense, Duitse, Zweedse, Nederlandse, Belgische en Franse vissers. De Britten gooien al hun eigen werk van de afgelopen jaren in de prullenbak en verleggen hun koers radicaal over de groene kant.

Het schandelijke aan het voorstel is dat het niets helpt. De eerdere voorgestelde sluitingen waren gelokaliseerd op gevoelige plekken op de Doggersbank en lieten de hoog dynamische zandbank bevisbaar. Een zandbank waarvan de bodem continu in beweging is en waar de visserijdruk minimaal is.

Het sluiten van deze hoog dynamische woestenij is niks meer dan groene symbool politiek over de rug van visserijgemeenschappen.

Kennelijk willen de Engelsen ook intern laten zien dat ze een onafhankelijk en soeverein land zijn. Natuurlijk is er een nette inspraakprocedure, maar dat kans dat de bezwaren die hun voormalige EU partners indienen serieus genomen worden, lijkt minimaal.

Uiteraard laat VisNed geen mogelijkheid onbenut om dit onterechte besluit aan te vechten. Overigens is ook door VisNed gereageerd op de Nederlandse concept beheerplannen voor de N2000 gebieden op het Nederlands deel van de Noordzee.

Er is de afgelopen tijd nogal wat te doen geweest overhet melden van de gezondheidstoestand van de opvarenden aan boord van vissersschepen die Nederlandse havens aandoen. VisNed heeft daarover navraag gedaan bij de instanties. Het is duidelijk: Gedurende de Covid pandemie moeten tot nader order alle vissersschepen die een Nederlandse haven aandoen de Maritime Declaration of Health (MDoH) uiterlijk zes uur vóór aankomst indienen. 

Het MDoH formulier hoeft niet vanaf boord te worden verstuurd, dat mag ook door een vertegenwoordiger aan de wal. In dit verband zijn opvarenden alle personen aan boord, dus naast de bemanning ook eventuele passagiers, stagiairs, etc.

Het is begrijpelijk dat men niet blij is met ‘weer een formulier’. De administratieve last wordt telkens hoger, maar in dit geval moeten we als vissers alles op alles zetten om geen COVID-19 verspreidingsrisico te worden.

Helaas was de naleving van de COVID-19 regels zodanig niet op orde dat de overheid met maatregelen dreigde. Daarom een dringende oproep om dat formulier wel en tijdig in te sturen.

En let wel: het geldt voor alle schepen, ongeacht of ze buiten de 12 mijl zijn geweest of niet. Zorg gewoon dat het ingevulde formulier klaar staat en verstuur het vanaf boord of laat het vanuit huis of kantoor versturen. Het formulier dat voor schippers van zeevissersschepen moet worden gebruikt is hier te downloaden (Engelse versie hier). 

De MDoH moet ook ingevuld worden als er geen opvarenden met een (vermoedelijke) besmetting aan boord aanwezig zijn. Voor reizen naar buitenlandse havens vragen autoriteiten in Frankrijk, Duitsland en Denemarken om een recente negatieve Covid test bij het inreizen. 

Tegelijk wordt door VisNed in VNO NCW verband gewerkt aan een test strategie. Dat is een werkwijze voor de langere termijn, waarover we binnenkort meer duidelijkheid hopen te kunnen geven

De slogan van de overheid is ‘samen krijgen we Corona onder controle’ en ook VisNed hoopt dat dit lukt, zodat het insturen van wéér een formulier snel tot het verleden behoort.

Voor de Nederlandse overheid en de kottersector is het doel met betrekking tot de aanlandplicht dat de vloot ermee uit de voeten kan. Voortdurend overleg is nodig, zodat het grote aantal uitzonderingen in stand blijft. Eigenlijk zou er bij de herziening van het Gemeenschappelijk Visserijbeleid in 2023 een streep door deze onwerkbare beleidsregel moeten, maar de politieke en beleidsmatige moed ontbreekt daarvoor.

Nederland is dit jaar voorzitter van de Scheveningengroep, het overleg van EU-lidstaten met vangstrechten op de Noordzee. Voor deze groep breekt een drukke tijd aan want uiterlijk 1 mei 2021 moet voor de uitvoering van de aanlandplicht de zgn. Joint Recommendation (JR - gezamenlijke aanbeveling) ingediend worden bij de Europese Commissie (EC).

Diverse uitzonderingen vereisen voor de onderbouwing ervan een update van de beschikbare informatie, waaronder de uitzondering voor schol en roggen, die verleend wordt in het kader van hoge overleving. De nieuwste kennis moet opgenomen worden in de JR.

Voor de vissoort wijting wordt opnieuw geprobeerd een uitzondering voor de boomkor te realiseren, op basis van de disproportionele kosten. Hierbij zal gebruikt gemaakt worden van informatie die verkregen wordt via het FDF-project.

Ook zal voor de zomer het project starten om de impact van de aanlandplicht in de garnalenvisserij in kaart te brengen. Voor de tarbot-uitzondering zal België aanvullende informatie aanleveren, dit geldt ook voor Frankrijk met betrekking tot wijting in de Flyshootvisserij.

Overigens is nog onduidelijk hoe het besluitvormingsproces gaat lopen nu het Verenigd Koninkrijk (VK) niet meer aan de overleggen deelneemt. Iedereen is zoekende waarbij o.a. gekeken wordt naar de nog te vormen Fisheries-Committee waarover in het Brexitakkoord gesproken wordt. Inzet moet natuurlijk zijn dat zoveel mogelijk gelijke regels gelden in EU- en VK-wateren.

Ongequoteerde soorten

In het overleg tussen de EU en het VK wordt ook van gedachten gewisseld over een bepaling in het Brexitakkoord over de ongequoteerde soorten. Het VK (met name) dringt aan op het instellen van limieten, waarbij de periode 2012-2016 als referentiekader moet gelden.

De EU vindt dat er niet overhaast gehandeld moet worden en dat er eerst informatie verzameld moet worden ten aanzien van waar we het in dit verband over hebben en welke impact bepaalde maatregelen zullen hebben. Momenteel geldt de aanlandplicht niet voor ongequoteerde soorten, maar als hier wel vangstlimieten voor ingesteld worden, dan komt de aanlandplicht ook in beeld.

In diverse landen, zeker ook in Nederland, is sinds 2016 sprake van een toename van visserijactiviteiten op ongequoteerde soorten, kortom; zorgvuldigheid is van groot belang.

Tonggrens

Vorig jaar is een, op verzoek van VisNed opgesteld, rapport van WMR ingediend bij LNV, waarin een analyse is gedaan van de veranderingen in de verspreiding van tong: meer noordelijk tot in het Skagerrak aan toe.

De visserijorganisaties zouden graag met dit rapport in de hand het gesprek over aanpassing van de tonggrens willen aangaan. Vanuit VisNed is aangedrongen het gesprek hierover op korte termijn op te starten. Dit verzoek is ook gedaan in de internationale consultatie over de Technische Maatregelen, waar we in de vorige nieuwsbrief over berichtten.

Boomkorlengte

Inmiddels is gebleken dat  de bepalingen over de maximale boomkorlengte van 24 meter (2 x 12 meter) niet vanuit de oude EU-Vo. Technische Maatregelen overgezet is in de nieuwe verordening die sinds augustus 2019 van kracht is. In Nederland is deze bepaling ook in nationale regelgeving vastgelegd maar dat geldt niet voor andere landen.

Daarom loopt nu een discussie; is hier sprake van een fout van de Europese Commissie bij het omzetten van artikelen naar de nieuwe verordening of wil Europa deze bepaling schrappen? VisNed heeft het ministerie van LNV gevraagd om hierover door Brussel zo snel mogelijk duidelijkheid te geven. 

Eind december werd het Brexit proces met stoom en kokend water naar een resultaat geholpen. Daarna is het stil gevallen. In de EU heeft het proces om de visserij te helpen in haar gebruikelijke tempo opgepakt. Degelijk, maar niet snel. Dat betekent ook dat er geen duidelijkheid is over de beschikbaarheid van budget.

Het grootste probleem is dat het er op lijkt dat die gelden wel beschikbaar komen voor overheden om ‘leuke dingen’ mee te doen om Brexit te compenseren, zoals het bouwen van computersystemen, of extra inspecteurs in te schakelen, maar niet om gedupeerde vissers de mogelijkheid te bieden om de door Brexit aangerichte schade (vooral quotumverlies) te herstellen.

Aan Nederland zou voor visserij €131 miljoen beschikbaar komen. In het Europees Parlement roepen leden uit andere lidstaten nu om het hardst dat het anders moet, zo roepen Franse leden dat kleine landen teveel krijgen toebedeeld.

In de contacten die VisNed heeft met de Europarlementariërs wijzen we steeds op de enorme schade die onze vissers lijden doordat quotum van hen is afgepakt om de Brexitdeal mogelijk te maken.

De ambtenaren van de Europese Commissie lijken nog steeds van mening dat vissers niet direct gecompenseerd mogen worden vanwege staatssteun. Daarover moeten ze op andere gedachten worden gebracht, via de lidstaten en het Europees Parlement. Daarom overlegt VisNed hier over met LNV en spreken we met de NL Europarlementariërs in de Visserijcommissie van het EP

Die laatsten hebben op aangeven van VisNed dit aspect nadrukkelijk ingebracht in de rapportage van de Visserijcommissie over Brexit. VisNed zit bovenop dit dossier, zowel in Brussel als in Den Haag.

Wordt vervolgd.

De EU heeft een Biodiversiteits-actieplan gemaakt. Dat plan legt de lat voor natuurbescherming op 30% beschermde gebieden in 2030, waarvan 10% ‘strikt’ beschermd is. Daar mag dus helemaal niks. Afgelopen week nam VisNed deel aan de EU Marine Expert Group die over dit onderwerp vergaderde. Aan het einde van anderhalve dag overleg was de conclusie: visserij is een makkelijk doelwit en wordt nog verder gemarginaliseerd.

De trend dat het dagelijks leven vervreemdt van leven van en met de natuur zet door. Melk komt uit een pak. Vlees uit een plastic bakje in de supermarkt.

Niemand wil er bij het eten van een hamburger aan herinnerd worden dat daarvoor een koe is doodgemaakt en spreek bij natuurbescherming vooral niet van faunabeheer. 

Van het online gezelschap waren slechts drie vertegenwoordigers van de visserij. De overige 65 aanwezigen vertegenwoordigden de lidstaten en NGO’s. Die waren het allemaal eens: Door visserij te beperken denken ze de natuur te versterken.

Omdat visserij zo zichtbaar is bemoeit iedereen zich er mee en omdat de sector beperkt van omvang is, is zij een makkelijke prooi. Je hebt immers veel groene aandacht en het effect van je daden is niet controleerbaar. Net als bij Windenergie: iedereen is voor, maar niet in de buurt. Zet die molens op zee, uit het zicht.

Toen de Maasvlakte werd aangelegd moest een gebied gesloten worden voor visserij om de natuur te compenseren. Na tien jaar is onderzocht of die maatregelen een meetbaar effect hadden. Er kon geen duidelijk verschil gemeten worden tussen de situatie van de zeebodem voor de sluiting en tien jaar na de sluiting. 

Dan lijkt de conclusie gerechtvaardigd dat visserij geen impact heeft. Maar de reactie is precies omgekeerd: volgens de NGO's en groene lobby is het natuurdoel niet gehaald en dus moet er serieus over worden nagedacht om nog meer gebied voor visserij te sluiten. Te gek voor woorden, alsof de medicijnen niet aanslaan en de dokter besluit de dosis te verhogen met fatale gevolgen.

VisNed blijft wel aan die overleggen deelnemen. Alleen aan tafel kunnen argumenten worden aandragen voor een nuchtere benadering die wel effect sorteert.

Vorige week dumpte de Britse afdeling van Greenpeace (GP) weer stenen op Engelse beschermde gebieden. Met deze vorm van eco-terrorisme profileert GP zich weer nadrukkelijke als actiegroep in plaats van als gesprekspartner aan tafel. Met onze Europese collega’s overlegde VisNed hoe hierop te reageren.

Greenpeace plaatst zich buiten de democratische orde. In het Verenigd Koninkrijk (VK) zijn beschermde gebieden aangewezen en daarvoor worden beschermingsplannen vast gesteld. D

ie zijn in procedure en daar is inspraak op mogelijk, dus Greenpeace kan net als ieder ander gewoon het inspraakproces volgen. De actie van Greenpeace is dus puur aandachttrekkerij en daar moeten we niet aan meewerken.

Voor het gebied bij Brighton heeft het VK vastgesteld dat in dit gebied bodemvisserij kan plaats vinden, omdat het beschermde gebied dat kan hebben. Dat staat in een officieel document uit 2016.

Die stenen komen van nature niet in dit deel van het Kanaal voor, net zoals dat op de Doggersbank het geval is. Bovendien is het opblazen van natuursteen in een groeve om die in zee te dumpen wel een heel aparte interpretatie van het begrip natuurbescherming.

VisNed heeft besloten om geen aangifte tegen Greenpeace te doen. De vorige keer dat we dat deden, in september 2020, bij de keiendump op de Doggersbank heeft het Openbaar Ministerie (OM) aangegeven dat ze niet tot vervolging zullen over gaan.

Dat ging om de acties in het Britse deel van de Noordzee die werden uitgevoerd door de Britse Greenpeace organisatie wat volgens het OM geen strafbaar feit in Nederland oplevert.

Dat maakt die acties in onze visie niet minder laakbaar. Terecht wordt door een aantal Nederlandse politieke partijen gesteld dat Greenpeace zich met deze acties buiten het democratische besluitvormingsproces plaatst. Dat is ook de mening van VisNed.

Toen dit soort acties eerder in Zweden, Denemarken en Duitsland plaats vonden, was er vanuit die overheden een vergelijkbare reactie. We spraken met onze buitenlandse collega’s af dat de meest effectieve tegenactie het doodzwijgen van de activiteiten is.

Daarom reageren we ook niet meer op de drogredenen in brieven van Greenpeace om hun ondemocratisch en gevaarlijk handelen te rechtvaardigen.

Dierwelzijn is een bekend fenomeen in de dierhouderij, maar... visserij is geen dierhouderij. Je draagt geen zorg voor de levenskwaliteit van de vis want die zwemt 99,9% van zijn leven vrij rond. Dat betekent niet dat je aandacht moet hebben voor de manier waarop je met vis om gaat. Hebben vissen pijn? De meningen zijn verdeeld. Vistikhetmaar lanceert een uitgebreid dossier met diverse invalshoeken, onderzoeken en discussies.

Welzijn is een terugkerend thema in de politiek, hoewel met name gericht op veehouderij. Wie voor een dier zorgt moet dat goed doen, dat geldt voor zowel huisdieren als vee en bijvoorbeeld kweekvis.

Maar of je in de visserij van welzijn moet spreken is onderwerp van discussie. Het is niet duidelijk of vissen pijn ervaren, wel dat ze stress symptomen laten zien. Dat is ook logisch want een vis uit het water is... nouja, niet zo gelukkig als een vis in het water. 

Vistikhetmaar heeft genuanceerd en grondig de verschillende wetenschappelijke inzichten, ontwikkelingen en het debat in kaart gebracht. Zie voor meer informatie het Dossier Vissenwelzijn op het online platform. 

In verband met onzekerheden rond het beheer van het quotum Noorse kreeft hebben de Nederlandse PO’s besloten een aanvoerregeling af te kondigen. Als er meer duidelijkheid komt over ruilmogelijkheden kan de regeling aangepast worden.

De visserij op Noorse kreeft wordt voor steeds meer bedrijven een belangrijk onderdeel van het jaarlijkse visplan en dus de besomming. Nederland heeft zelf een Noorse kreeft quotum van 600 ton. De laatste jaren zien wij dat er steeds meer wordt aangevoerd, soms wel meer dan het dubbele van ons eigen quotum, tot meer dan 1.400 ton. 

Deze extra Noorse kreeft halen we via ruilen bijna uitsluitend uit het Verenigd Koninkrijk. Nu de Brexit realiteit is zal ook het ruilmechanisme er anders uit gaan zien.

Hoe precies is nog niet bekend. In het Brexitakkoord hebben de EU en het VK afgesproken hier nadere afspraken over te maken en daarover moet uiterlijk 1 juli duidelijkheid zijn. De ruilmogelijkheden zullen sowieso minder worden, maar de PO’s hopen natuurlijk dat toch regelmatig Noorse kreeft uit het VK gehaald kan worden.

Naast het gegeven dat we proberen afspraken te maken met andere lidstaten, zullen we in hoge mate afhankelijk blijven van het VK. Aangezien daarover een aantal maanden onduidelijkheid blijft bestaan, is door de PO’s in CVO-verband besloten om met ingang van 1 maart jl. onderstaande aanvoerregeling af te kondigen:

Aanvoerbeperking: maximum aanvoer van Noorse kreeft van 9.000 kg per periode van zes kalenderweken. Het eerste blok is week 9 t/m week 14, maandag 1 maart tot maandag 12 april 2021. De aangegeven hoeveelheid is niet overdraagbaar tussen ondernemingen, vissersvaartuigen en tussen blokken.

Maximaal 5% staartjes per aanlanding, aanvoer van staartjes wordt afgetrokken van het bloktotaal van 9.000 kg. Kortom: bij een aanvoer van maximaal 5% staarten per blok betreft dat 450 kg zodat daarnaast maximaal 8.550 Noorse kreeft (levend gewicht) mag worden aangevoerd.

Sanctiereglement: bij overtreding van de 6-weekse periode (blok) aan te voeren hoeveelheid kreeftjes van minder dan 100 kg geldt een naheffing van € 1,50 per kg, daarboven € 5,00 per kg Noorse kreeft. De betreffende naheffing wordt door de PO opgelegd.

Heffing: per 1 maart 2021 wordt een heffing ingesteld van € 0,25 per kg aangevoerde Noorse kreeft, € 0,50 per kg staartjes. De heffing wordt ingehouden door de visafslag, overgemaakt aan de PO en is bedoeld om extra quotum te verschaffen. Bij geen of deels gebruik van deze middelen wordt het aan het einde van het kalenderjaar (naar rato) teruggestort.

Stukstal: het toegestane aan te landen en te verhandelen stukstal blijft ongewijzigd met 30 stuks per kg.

Overleg

De PO's overleggen op korte termijn met de handelaren die gespecialiseerd zijn op Noorse kreeft. Ook wordt met andere EU-lidstaten gesproken over ruilmogelijkheden.

Deze aanvoerregeling geldt dus voor alle Kreeftenvissers onder Nederlandse vlag. De PO’s hopen dat er snel duidelijkheid komt en dat de regeling dan verruimd kan worden. Tot die tijd worden vissers dringend gevraagd de bepalingen strikt op te volgen.

De PAP-regeling schol voor de nieuwe periode staat nog steeds op 100% van de basishoeveelheid. De aanvoer van schol blijft aanzienlijk achter, desondanks ligt de prijsvorming aanmerkelijk lager.

Het Coördinatiecomité PAP-schol, opererend onder de CVO, monitort voortdurend de aanvoer en marktontwikkelingen van schol. Geconstateerd moet worden dat de vangst van schol heel laag blijft. Tegelijkertijd baart de prijsvorming zorgen.

Vorig jaar lag in de eerste twee maanden van het jaar de gemiddelde prijs van schol bij een hogere aanvoer op € 2,14 en dit jaar op € 1,78 met daarbij zelfs doordraai van schol I.

De aanvoer in tonnen en prijsvorming in Nederland in de eerste weken van het jaar ziet er sinds 2018 als volgt uit:

Nieuwe PAP-regeling schol

Met ingang van maandag 1 maart 2021. is de nieuwe vierweekse periode ingegaan. Deze loopt van week 9 t/m 12 (1 – 28 maart 2021). Besloten is de aanvoerregeling op 100% te laten staan en deze ziet er voor deze periode als volgt uit:

• Een vaartuig met een basiscontingent schol tot 315 ton mag in deze 4-weekse periode maximaal 100 ton schol aanvoeren;
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van 315 tot 630 ton mag in deze 4-weekse periode maximaal 115 ton schol aanvoeren;
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van meer dan 630 ton mag in deze 4-weekse periode maximaal 130 ton schol aanvoeren.

Bovenstaande regeling geldt ook voor de visserij in het Skagerrak.

Hieronder het eerste benuttingsoverzicht van de uitputting in 2021 van de belangrijkste Nederlandse quota voor de kottervloot.

Een goede vergelijking met vorig jaar is eigenlijk niet mogelijk omdat voor dit jaar voorlopige quota zijn vastgesteld, zijnde 25% van de TAC’s 2020. Verder verscheen het eerste overzicht in 2020 pas half maart.

Hieronder het definitieve benuttingsoverzicht van het afgelopen jaar van de uitputting van onze belangrijkste quota. Het gaat hierbij dus om het overzicht per 31 december 2020. 

Ter vergelijking met vorig jaar het overzicht per 31 december 2019.

In 2021 hebben de Nederlandse PO’s in CVO-verband maatregelen genomen om de benutting van een aantal nationale quota zo duurzaam mogelijk te maken en om vroegtijdige sluiting van deze quota te voorkomen. Voor zeebaars gelden overheidsmaatregelen.

PAP-regeling schol:                                                                                                                                                                      

Met ingang van maandag 1 maart 2021 startte de nieuwe vierweekse periode. Deze loopt van week 9 t/m 12 (1 – 28 maart 2021) en de regeling luidt als volgt:

• Een vaartuig met een basiscontingent schol tot 315 ton mag in deze 4-weekse periode maximaal 100 ton schol aanvoeren;
• Een vaartuig met een basiscontingent schol tussen 315 tot 630 ton mag in deze 4-weekse periode maximaal 115 ton schol aanvoeren,
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van meer dan 630 ton mag in deze 4-weekse periode maximaal 130 ton schol aanvoeren.

 Tarbot, griet: Minimum aanvoermaat: 27 cm.

• De maximaal aan te voeren hoeveelheid tarbot/griet per vaartuig per week of reis langer dan 7 dagen is door de PO’s vastgesteld op 3.000 kg dood gewicht. Indien een vaartuig meer dan 3.000 kg vangt dient het lid dit z.s.m. te melden aan de eigen PO.
• Bij aanvoer van meer dan 3.000 kg en/of kleiner dan 27 cm tarbot / griet wordt een heffing van € 10,00 per kg toegepast.
• Deze maatregel geldt niet voor het Skagerrak.

Tongschar: voor tongschar geldt een minimum maat van 25 cm waarbij de tongschar van 25 – 27 cm moet worden gesorteerd in een aparte klasse: tongschar IIIb of tongschar IV.

Noorse kreeft: Aanvoer en verhandeling van meer dan 30 stuks in een kilogram is verboden. Verder: max. 10% kreeftstaartjes per aanlanding.

Roggen: Minimum aanvoermaat: 55 cm.

• Een vaartuig mag per week of reis langer dan een week totaal maximaal 160 kg roggen (stekelrog - RJC, Grootoog rog (koekoeksrog) - RJN, gevlekte rog – RJM, blonde rog - RJH) aanvoeren.
• Let op: graag juiste codes gebruiken om dubbeltellingen, dus verlies van quota te voorkomen.
• Bij overtreding minimum maat en/of maximale hoeveelheid wordt door de PO een heffing opgelegd van € 5,00 per kg.
• Deze maatregel geldt niet voor het Skagerrak.

 Zeebaars; Minimum aanvoermaat alle vlootsegmenten: 42 cm.

• Gerichte visserij op zeebaars met sleepnetten is verboden.
• Voor de maanden februari en maart geldt voor alle vistuigen voor zeebaars een totaal-aanvoerverbod.
• Vanaf april t/m december geldt voor alle vaartuigen, die gebruik maken van een gesleept vistuig (geen onderscheid tussen boomkor/borden en flyshoot), een bijvangst-percentage van 5% met een maximale aanvoer van 520 kg per 2 maanden. Het percentage wordt berekend aan het eind van de reis.
• Voor staandwant-vissers en handlijnvissers is de aanvoerregeling met ingang van 1 april 2021 nog niet bekend.