Momenteel wordt de laatste hand gelegd aan de zogeheten appreciatie van het advies over de Kottervisie. LNV moet keuzes maken ten aanzien van welke zaken ze wel en niet willen stimuleren en hoe ze de toekomst van de visserij zien. In dit document moeten ook de losse eindjes afgehecht worden waar in het Onderhandelaarsakkoord van het Noordzee Akkoord niks over gezegd wordt. 

Vanuit de sector zijn er nog veel vragen en onzekerheden ten aanzien van het Onderhandelaarsakkoord dat op 10 februari gepresenteerd is. Zo is de alleen de visserij buiten de 12-mijls zone meegenomen in het Noordzee Akkoord, dus wat wordt er geregeld voor de garnalenvisserij en mogelijke verdringingseffecten?

Hoe gaat de saneringsregeling eruit zien en er moet duidelijkheid gegeven worden over de innovatiegelden en de ontwikkelrichting zoals de overheid deze ziet?

De Kottervisie is nodig om een volledig beeld te kunnen vormen van de consequenties van het wel of niet ondertekenen van het uiteindelijke Noordzee Akkoord. Het is dus onderdeel van het pakket aan duidelijkheid wat we onze leden willen verschaffen, voordat er keuzes gemaakt kunnen worden.

Uiteraard is er al een hoop discussie over hetgeen wat nu al wel bekend is, maar dit is niet het totaalpakket en speculeren heeft geen zin.

Ledenconsultatie

We verwachten dat elementen uit de Kottervisie uiterlijk begin volgende week vastgesteld en gedeeld kunnen worden. Er is afgesproken dat de ledenconsultatie over het Onderhandelaarsakkoord van het Noordzee Akkoord 20 of 21 maart plaatsvindt, per PO of organisatie. Uw PO of vereniging neemt hierover contact met u op. Voor die tijd wordt het geüpdatete 'vragen en antwoorden document' (Q&A) met de leden gedeeld via de visserijorganisaties.

Voor vragen, zorgen of opmerkingen over het Noordzee Akkoord proces kunt u contact opnemen met uw PO of met VisNed.

Afgelopen week zijn in Brussel en in Londen de vertrekpunten voor de visserijonderhandelingen in het kader van Brexit bekend geworden, deze staan haaks op elkaar. Desondanks moet er voor 1 juli zicht zijn op overeenstemming over de toekomstige relatie op het gebied van visserij. 

De Europese Unie (EU) wil meerjarige stabiele afspraken op basis van bestaande verhoudingen en wil de visserijafspraken onderdeel laten zijn van een groot handelsakkoord. Het Verenigd Koninkrijk (VK) wil als soevereine staat zelf bepalen wie in haar wateren mag vissen, wil jaarlijks de quota onderhandelen en wil een apart visserijakkoord. Die tegenstelling is geen verrassing. De EU is en blijft echter een hecht front van 27 lidstaten. 

Schouder aan Schouder

Het VK gokt op het breken van de eenheid in de EU. Dat ze die gok wagen werd afgelopen week duidelijk toen de Britse Minister Eustice dit liet doorschemeren in een overleg met het House of Lords, waarop de voorzitter van de commissie Eustice opriep om eindelijk realistisch te worden.

Dat werd verder nog eens duidelijk in een TV interview met de BBC van de Franse Minister Amelie de Montchalin. Zij benadrukte in heldere bewoordingen wat de positie van de EU is en dat de Britten het Europese standpunt serieus moesten nemen. De interviewer vroeg waarom de EU zo solidair achter een minuscule sector stond en dat verbond met grote economische handelsbelangen.

Daarop legde de Minister uit dat het niet om de miljarden van grote ondernemingen ging, maar om het bezit van familieondernemingen en het voortbestaan van kleine visserijgemeenschappen aan de kust. Dat het dus niet om groot geld, maar wel om mensen gaat en dat die in de EU net zo zeer in tel zijn. 

Voorbereid

Een No Deal scenario aan het eind van 2020 is niet ondenkbaar, aldus EU onderhandelaar Michel Barnier. Als EU in het algemeen en Nederland in het bijzonder zijn we daarop echter goed voorbereid. Als er geen deal is, dan leggen we onze vloot enige tijd stil, krijgen de getroffen vissers daarvoor compensatie en wachten we rustig af tot er wel een afspraak is. Tegelijkertijd gaat de EU markt voor het VK op slot en onder druk wordt alles vloeibaar. 

Tijdens de onderhandelingen over de TAC en quota eind vorig jaar, werd in verband met de kritische toestand van het  kabeljauwbestand in de Noordzee een aantal extra beschermende maatregelen aangekondigd. Daarnaast werd afgesproken om begin dit jaar aanvullende afspraken te maken maar door diverse oorzaken, met name Brexit-perikelen, wordt hierbij weinig vooruitgang geboekt.

Nadat ICES de toestandsbeoordeling van kabeljauw fors naar beneden had bijgesteld, kwam er een TAC-advies van min 60 %. Tijdens de diverse EU – Noorwegen-rondes is uitvoerig gesproken over hoe hiermee om te gaan. Uiteindelijk resulteerde dit in een halvering van de TAC 2020 met daarbij de afspraak om te komen tot een aantal aanvullende maatregelen ter verbetering van het beheer van het kabeljauwbestand.

De afspraken werden deels ingevuld door sluiting van een aantal paaigebieden gedurende de eerste maanden van dit jaar. De gebieden die nu gesloten zijn voor alle visserijen op rondvis en platvis hebben we eerder bekend gemaakt maar kunt u HIER nog een keer vinden.

De werkgroep die in januari bij elkaar kwam om invulling te geven aan de afspraken, heeft inmiddels een uitgebreid rapport opgesteld. Dit rapport is vooral een analyse van de situatie rond kabeljauw en de visserij daarop maar bevat weinig concrete adviezen hoe aanvullend beheer ingevuld moet worden.

Brexit en kabeljauw

Daarnaast is nu de Brexit realiteit, maar ondanks dat de afspraak er ligt dat het Verenigd Koninkrijk (VK) gedurende dit jaar zich committeert aan EU-visserijbeleid stagneert het overleg en besluitvormingsproces over nieuwe maatregelen. De lidstaten in de Scheveningengroep zijn aan zet maar daar zit het VK niet meer bij en het is ook duidelijk dat Noorwegen en het VK vooral willen inzetten op RTC’s om ondermaatse kabeljauw te sparen, terwijl de Europese Commissie en de lidstaten de nadruk willen leggen op gebieden waarin geen gerichte visserij op kabeljauw mag plaats vinden. Dit zou betekenen; gebieden waar TR-tuigen niet maar bijvoorbeeld boomkor-tuigen wel mogen (blijven) vissen.

Hoewel er al een EG-verordening beschikbaar is waarmee het systeem van RTC’s toegepast kan worden, verloopt de discussie over alle maatregelen inmiddels dus moeizaam. Waarschijnlijk komen de lidstaten niet tot een advies op korte termijn en dan zal de Europese Commissie waarschijnlijk de mogelijkheid aangrijpen om zelf met maatregelen te komen waar, ondanks dat zij er niet meer bijzit, het VK dan ook aan moet voldoen, gezien de afspraken gedurende de transitieperiode 2020. 

Noorwegen

Naast de interne problemen binnen de EU hebben we ook nog Noorwegen die door wil pakken. Dat land wil zo snel mogelijk maatregelen nemen om ondermaatse kabeljauw te beschermen en daarbij kan er zomaar een besluit genomen worden over het gebied dat eerder in beeld was en dat nogal negatief uitpakt voor de boomkorvisserij. 

Daarnaast geeft Noorwegen aan dat de EU meer aan controle moet doen en wordt binnen de Europese controledienst gekeken naar het intensiveren van het last haul-project om zodoende meer data te verzamelen over kabeljauw-discards. Kortom; hoewel er nog weinig concreets besloten is, is er wel veel gaande.

De plannen van de Europese Commissie onder leiding van mw. Von der Leyen komen steeds naar buiten. Er wordt als speerpunten onder andere gesproken over het sluiten van 30% van de EU wateren voor bodemvisserij en over het afschaffen van de belastingvrijstelling voor brandstof voor luchtvaart en scheepvaart.

Ook het Europees Parlement heeft moties in deze richting aangenomen. De lidstaten moeten nog reageren, maar vooral uit West Europa wordt steun voor de plannen gehoord. Eind januari deden 100 NGO’s hun duit in het groene zakje met een Blue Manifesto, zie https://seas-at-risk.org/24-publications/1020-blue-manifesto-the-roadmap-to-a-healthy-ocean-in-2030.html.

De ambities van al deze Europese  NGO’s zijn voor de visserij extreem bedreigend. We noemen er een paar: accijns op brandstof, volledige omschakeling naar low impact visserijen, sleepnet-vrije zones langs de kusten, eliminatie van bijvangsten, financiele middelen uit visserijfondsen alleen nog maar voor natuur, emissievrije visserij. Alsof je kinderen een verlanglijst voor de snoepwinkel hebt laten opschrijven.

Het zijn wel diezelfde NGO’s waarmee we ingestemd hebben met een onderhandelaarsresultaat van het Noordzee Akkoord en dat wringt. Wat is hun handtekening onder het Noordzeeakkoord straks eigenlijk waard als tegelijkertijd dit soort tomeloze ambities worden neergelegd en (erger nog) daarover concrete acties worden voorgesteld? In het recente Noordzeeoverleg is daarover gesproken. De reactie van de visserij was er een van enorme boosheid en teleurstelling. Hoe kun je in vertrouwen een proces in gaan als er tegelijkertijd zulke extreme lobbyteksten in Brussel rond gaan?

De NGO’s reageerden daarop door aan te geven dat het Manifesto- traject geleid wordt door hun Europese koepels en dat de (heel ongelukkige) timing van dit lobbymanifest naar de EU gericht was op de Europese Green Deal. Tegelijk herhaalden ze dat zij  graag met de visserij willen gaan bouwen aan het vertrouwen.

Om dat vertrouwen te versterken bevestigden zij dat zij het akkoord loyaal verdedigen. Natuurlijk voor de zaken die zij als “het zoet” zien, maar dus ook zaken die zij eigenlijk anders hadden willen zien, voor hen “het zuur”. Een van de grote toegevoegde waardes van het akkoord is dat volgens de NGO’s met  het akkoord samen zekerheid en perspectief gecreëerd wordt. Perspectief voor natuur én perspectief voor een duurzame visserij. En dat we met elkaar, op het hoogste niveau, met de andere sectoren en het Rijk aan tafel zitten. Voor overleg dat “op consensus gericht zal zijn”. Zo hebben we gezamenlijk veel invloed, veel meer dan wanneer NGO’s en visserij (doorgaan met) elkaar bevechten, aldus de NGO's. Maar nogmaals: hoe dit nationale voornemen vervolgens in Europa kennelijk anders ingevuld wordt wringt nadrukkelijk.

Afgesproken is om de komende weken specifiek hierover met elkaar verder te praten, de NGO's hebben toegezegd ook schriftelijk hierover te zullen communiceren naar de visserij. 

De provincie Flevoland heeft een subsidieregeling in het leven geroepen voor de scholing van beroepsvissers. Beroepsvissers kunnen een tegoedbon van maximaal € 5000,- euro aanvragen voor tegemoetkoming in de kosten van scholing. Denk hierbij aan de verschillende certificaten die je moet hebben, zoals het Certificaat Basisveiligheid voor Vissers (Basic Safety for Fisheries Personnel), Medical First AID of Medical Care etc. De regeling loopt tot 31 december 2023 of tot wanneer het totale budget van € 900.000 benut is.

De subsidieregeling wil scholing stimuleren en toegankelijk maken. Daarom is het Scholingsfonds bedacht als tegemoetkoming in de kosten. Er zijn wel een aantal voorwaarden aan verbonden om in aanmerking te kunnen komen. De aanvrager moet woonachtig of werkzaam zijn in de maritieme sector in Noordelijk Flevoland. Kortweg geldt dit dus voor vissers die wonen op Urk of in de Noordoostpolder en voor vissers die elders wonen, maar werken voor een visserijbedrijf dat op Urk (of in de Noordoostpolder) gevestigd is.

De aanvrager moet minimaal 18 jaar zijn en mag niet ouder zijn dan de pensioengerechtigde leeftijd. Daarnaast mag de aanvrager niet hoger geschoold zijn dan op mbo-niveau. De tegoedbonnen moet verzilverd worden bij een erkend opleider of cursusaanbieder en voor de start van de opleiding/cursus worden ingeleverd. Meer informatie hierover is te verkrijgen op de website van de provincie Flevoland. Voor vragen kunt u contact opnemen met Jurie Romkes telefoon (0527-684141) of mailen (jromkes@visned.nl).

Vorige week vrijdag hield de Europese koepel van visserijorganisaties Europêche in Brussel haar jaarvergadering. Europese samenwerking en afstemming is van groot belang, Lidstaten voeren eigenlijk alleen maar internationaal beleid uit. Complimenten waren er voor het kleine werkapparaat van Europêche, dat de standpunten vanuit de visserij richting Europees Parlement en Europese Commissie uitstekend naar voren brengt.

Naast een aantal huishoudelijke zaken zoals het financiële jaarverslag 2019 en de begroting 2020 werden de internationale dossiers doorgenomen.

Nieuwe Controleverordening

Op dit moment wordt in Brussel veel aandacht geschonken aan de nieuwe tekst van de Controleverordening. Met name vanuit de Commissie zijn een aantal ingrijpende voorstellen gekomen, over onder andere cameratoezicht en het wegen aan boord. 

Het Europees Parlement buigt zich eveneens over deze verordening en er wordt nagedacht over een groot aantal amendementen waarbij de meeste als doel hebben om regels verder aan te scherpen, terwijl de vraag moet zijn: wat is het doel van de regels en hoe verbeteren we de effectiviteit (en niet meteen meer of strenger).

Vanuit Europêche wordt veel commentaar geleverd om de regels nog wel een beetje werkbaar te houden, maar dit is een heel moeizaam traject want de bureaucraten lijken de overhand te hebben. 

EU Green Deal

Een andere zaak die aan de orde kwam was de Europese Green Deal. Europêche bepleit terecht dat het Gemeenschappelijke Visserijbeleid hét voorbeeld is van duurzaam beheer van natuurlijke voedselbronnen, waarbij er sprake is van een lage footprint. 

Ook werd gesproken over de visserijsubsidies (o.a. EMFZV) met daarbij aandacht voor discussies die er in WTO-verband plaatsvinden over accijnzen op brandstof in de scheepvaart en subsidies op nieuwbouw. Onterecht wordt de parallel getrokken tussen nieuwbouw en vangstcapaciteit. Nieuwbouw is vaak juist onontbeerlijk voor innovatie en verduurzaming en verbetering van de veiligheid en leef- en werkomstandigheden aan boord. Ook Nederlandse NGO's lijken de materie niet te snappen en als ze het wel snappen (wellicht nog erger) dan houden ze een onjuist beeld in stand.

Samenwerking Europêche – EAPO

Na een aantal meer technische zaken (markt, consumentzaken, sociale paragraaf bemanningszaken) werd uitvoerig van gedachten gewisseld over de samenwerking tussen Europêche en de EAPO (Europese koepel van Producentenorganisaties). Over deze samenwerking wordt al een aantal jaren gesproken omdat in de werkzaamheden van beide organisaties veel overlap zit maar dat geldt niet voor de leden.

Zo zijn bijvoorbeeld de Denen en Belgen geen lid van Europêche en zijn lang niet alle relevante PO’s lid van de EAPO. Er wordt nu toch een volgende stap gezet door de werknemers van Europêche en EAPO in Brussel in één kantoor te zetten. VisNed is van mening dat het uiteindelijke doel moet zijn om beide organisaties te laten fuseren en toekomstbestendig te maken, ook met het oog op de gewijzigde relaties met onze Britse collega’s.

Over het gesprek met de nieuwe voorzitter van de Visserijcommissie van het Europees Parlement, de fransman Pierre Karliskind vindt u elders in deze nieuwsbrief een artikel.

VisNed is sinds 2014 partner in de Green Deal Visserij voor een Schone Zee en draagt met de andere partners bij aan het terugdringen van visserijgerelateerd afval in zee. in 2020 loopt de huidige Green Deal af. Partners bezinnen zich op een vervolg. 

De inzet die door de sector gepleegd wordt, werpt haar vruchten af Door tal van projecten, samenwerkingen en korte lijnen, zijn in de afgelopen jaren voorzieningen op de havens verbeterd, wordt er gewerkt aan verduurzaming van vistuigen en is het aantal Fishing for Litter schepen enorm uitgebreid en neemt het aandeel visserijafval in monitoringsprogramma's af. 

Samenwerking

Met oog op de Single Use Plastics (SUP) richtlijn, wordt het samenwerken op het vlak van afvalinzameling en recycling steeds belangrijker en in Green Deal verband hebben we daarin een aantal sterke actieve partners gevonden. Het voortzetten van deze samenwerking is dus absoluut wenselijk, maar daar moet een goede vorm voor gevonden worden. 

Werk in uitvoering dus. Maar tot die tijd, hoe dan ook: dikke pluim voor iedereen die bijdraagt aan een schonere zee, of het nu is door mee te doen aan Fishing for Litter (300.000 kilo afval uit zee opvissen per jaar is maatschappelijke dienst!), je troep op te ruimen na werkzaamheden, mee te doen met testen of bewust om te gaan met huisvuil. Het wordt gezien en gewaardeerd. 

Er wordt in het kader van het innovatieproject selectieve garnalenvisserij Waddenzee gewerkt aan het ontwikkelen van een aangepaste klossenpees. De verwachting is dat met de aangepaste klossenpees de weerstand verminderd wordt en er wordt gehoopt dat dit ook leidt tot een schonere vangst.

Jan en Klaas de Haan (WR 57) hebben afgelopen jaar gewerkt aan een ontwerp voor de klossenpees, waarbij de weerstand in het geval van bodemcontact wordt verminderd. Hiervoor is de traditionele klossenpees op twee punten aangepast. Allereerst is er een kunststofbuis tussen de ketting en de klos geplaats om het rollen van de klos te verbeteren. Daarnaast is de ophanging van de klos aan de pees veranderd naar combinatie van een idee van Maarten Drijver en een idee wat eerder al ook bij Hulp in Nood leefde.

De klossen zijn aan de zijkanten van de pees onder een hoek gepositioneerd zodat elke klos exact in de vaarrichting mee kan rollen. Komend seizoen zal worden gebruikt om deze aangepaste klossenpees in de praktijk te testen op de WR57 en door te ontwikkelen.

Binnen dit project wordt ook op de WR 289 getest met een grid om ongewenste bijvangst in de garnalenvisserij te verminderen. Daarnaast staan er ook testen gepland op de ZK 1 met de zeefmat, om de resultaten hiervan met de zeeflap te vergelijken. Hierbij wordt gekeken naar bijvangst, commerciële vangst en naar het gebruikersgemak voor de vissers. In het project wordt er samengewerkt met WMR en de NVB en het project wordt gefinancierd met behulp van het Waddenfonds.

Na de jaarvergadering van Europêche werd Pierre Karleskind door Europêche ontvangen. Karleskind is de nieuwe voorzitter van de Visserijcommie van het Europees Parlement. Vanuit Nederland namen Pim Visser, Geert Meun en Gerard van Balsfoort aan dat gesprek deel. 

Karleskind vervangt sinds 1 februari de Engelsman Chris Davies, die na Brexit het Europees Parlement (EP) moest verlaten. Hij is lid van de partij van president Macron en hoort tot de politieke groepering “Renew Europe” waar vanuit Nederland de VVD en D'66 deel van uit maken. Het gesprek met Pierre Karleskind (en veel andere Europarlementariërs) was voor herhaling vatbaar, en zal ook een vervolg krijgen.    

Veel onderwerpen passeerden gedurende het gesprek de revue, met natuurlijk een prominente plek voor Brexit. Die ochtend was Karleskind naar Oostende geweest waar hij de visafslag bezocht en waar had ontbeten bij onze Belgische collega's van de Rederscentrale. In Oostende was het hem nogmaals opgevallen dat er geen sector is die zo veel regels kent en hij plaatste daar vraagtekens bij. Tegelijk schetste hij dat in het Europese beleidsveld grote onderwerpen langs komen, waarbij biodiversiteit en klimaat 'hot-topics' zijn die de beleidsrichting voor de toekomst bepalen.

Eigen vissers koesteren

In de laatste hervorming van het Visserijbeleid in 2012 is het begrip MSY als uitgangspunt gehanteerd, maar men spreekt nu al over andere normen, terwijl het goed uitwerken van de huidige afspraken nog lang niet is afgerond. Karleskind benadrukte dat wat hem betreft er geen tegenstelling tussen ecologie en economie kan zijn. Sterker nog, we moeten veel meer ‘voedsel’ gaan denken.

Vis wordt gevangen met inachtneming van onderzoek en strenge criteria, het is gezond en heeft in verhouding een heel lage ecologische voetafdruk. Als het vissers in Europa onmogelijk wordt gemaakt te vissen, om redenen van zogenaamde duurzaamheid of anderszins, dan wordt die vis wel geïmporteerd uit landen die het misschien wel minder nauw nemen met de ecologische en sociale standaarden. Dat doe je in Europa zogenaamd heel duurzaam, maar dan ben je het niet.

Vorige week zijn er door RVO leges facturen met datum 21 februari verstuurd. Die facturen zijn echter identiek aan de RVO facturen met datum 31 januari. RVO corrigeert de fout en stuurt creditnota’s voor de facturen van 21 februari.

Het betreft dezelfde documenten en de facturen hebben hetzelfde factuurnummer. Oplettende vissers hebben hierover gebeld met RVO. Er is sprake van een menselijke fout. Duidelijk is dat u maar één keer leges hoeft te betalen.

Het Rijk stelt vanaf 7 april € 400.000 subsidie beschikbaar voor visserij-ondernemers die de haalbaarheid van hun innovatieve idee willen onderzoeken. Het doel is om duurzame vernieuwingen in de visserij te bevorderen. Per aanvrager is er € 20.000 subsidie mogelijk voor alles wat nodig is om de eerste stappen te zetten.

Onder meer eigen onderzoek, overleg met deskundigen, marktonderzoek, online research of een aantal proeven zijn subsidiabel. Het is een herhaling van de subsidie waar we als VisNed heel positieve ervaringen mee hebben. Vorig jaar werd er aan 20 projecten € 20.000 subsidie toegekend. 

Eerste stap op weg naar duurzame innovaties 

Het doel van de subsidie is dat vissers die duurzame kansen zien, een eerste stap zetten om te onderzoeken of hun ideeën levensvatbaar zijn. Het kan daarbij gaan om het verminderen van verspilling, ongewenste bijvangst en bodemberoering of om methoden/vistuigen om selectiever te vissen. Ideeën voor minder impact op klimaat of milieu en duurzame kweekmethoden komen ook in aanmerking. Het gaat om het onderzoeken van de haalbaarheid van ideeën. Ondernemers bepalen zelf wat nodig is voor de haalbaarheidsstudie.  Bundelen van krachten in samenwerkingsverbanden kan ook. 

Subsidie voor eigen uren en overige kosten

Subsidie is mogelijk voor alle activiteiten om de openstaande vragen te beantwoorden. Eigen uren zijn subsidiabel, maar ook externe kosten, zoals het inhuren van een onderzoeksbureau of het kopen van materialen. 

Wie het eerst komt, wie het eerst maalt

De regeling staat open vanaf 7 april 2020. Maar let op, het is ‘wie het eerst komt, wie het eerst maalt!" VisNed kijkt graag mee of uw idee in aanmerking komt voor subsidie. Neem gerust contact op voor een vrijblijvend overleg. Wacht niet en reageer direct. Dan hebben we samen voldoende tijd nodig voor het maken van een goede aanvraag. In het VisNed team is David Ras (dras@visned.nl) uw aanspreekpunt. 

Het C188 verdrag, dat in Nederland in november van kracht wordt, stelt eisen op het gebied van arbeid- en rusttijden. Deze regels zijn bedoeld om de veiligheid op de vloot te vergroten. In andere sectoren zijn soortgelijke regels al tientallen jaren van kracht. Hieronder nogmaals een overzicht wat de regels zijn.

De rusturen moeten door alle bemanningsleden zelf worden bijgehouden. Onderstaande regels gelden voor personen van 18 jaar en ouder.

• Het verdrag eist dat opvarenden minimaal 10 uur rust per etmaal en 77 uur rust per week krijgen. Daarbij mag het gemiddeld aantal arbeidsuren per week niet meer dan 48 uur bedragen over de periode van een jaar.
• Bemanningsleden die onderdeel zijn van een maatschap moeten ook minimaal 10 uur rust per etmaal en 77 uur rust per week krijgen, maar zijn vrij deze zelf in te delen. Let er wel op dat een rustperiode pas telt als deze minimaal een uur duurt.
• Voor opvarenden die in loondienst (werknemers) zijn, geldt dat deze 10 uur rust alleen in een aaneengesloten blok van minimaal 6 uur en een aaneengesloten blok van de resterende uren rust mag worden opgedeeld.

LET OP: Wanneer één van de opvarenden in loondienst is (bijvoorbeeld een uitzendkracht), gelden de arbeid- en rusturenregels voor deze persoon ook voor alle overige bemanningsleden aan boord. Het doet er dan niet toe dat zij individueel vennoot zijn in een maatschap.

Administratie

Voor het bijhouden van de arbeid er rusturen kunt u deze Excel sheet gebruiken. Gezien de toenemende administratieve vereisten is het de overweging waard gebruik te maken van Marad. Marad maakt het mogelijk onder andere de urenadministratie te voeren en te bewaren voor het geval erop gecontroleerd wordt. Voor vragen kunt u contact opnemen met Jurie Romkes telefoon (0527-684141) of mailen (jromkes@visned.nl).

De PAP-commissie heeft besloten de PAP-regeling schol voor de nieuwe periode op 100% van de basishoeveelheid te laten staan. De aanvoer van schol staat op een heel laag niveau.

Het Coördinatiecomité PAP-schol, opererend onder de CVO, monitort voortdurend de aanvoer en marktontwikkelingen van schol. Geconstateerd moet worden dat de aanvoer van schol onderhand zorgwekkend laag is. Deze blijft heel duidelijk achter bij de behoefte in de markt. De PAP-commissie ziet geen reden om de regeling aan te passen. Omdat beperkingen niet noodzakelijk zijn blijft deze op 100% staan.

De aanvoer en prijsvorming in Nederland in de afgelopen jaren ziet er als volgt uit:

 Nieuwe PAP-regeling schol

Met ingang van maandag 24 februari 2020 is de volgende periode van 4 weken ingegaan. Deze loopt van week 9 t/m 12 (24 februari – 21 maart 2020). Besloten is de aanvoerregeling op 100 % te zetten en deze ziet er voor deze periode als volgt uit:

• Een vaartuig met een basiscontingent schol tot 315 ton mag in de 4-weekse periode maximaal 100 ton schol aanvoeren;
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van 315 tot 630 ton mag in de 4-weekse periode maximaal 115 ton schol aanvoeren;
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van meer dan 630 ton mag in de 4-weekse periode maximaal 130 ton schol aanvoeren.

De PAP-regeling schol kent 2 aanvullende bepalingen om de flexibiliteit te vergroten:

• Een vaartuig dat een deel van het jaar gericht op schol vist (bijvoorbeeld een bokker die omschakelt naar scholvisserij) wordt gedurende maximaal 4 periodes van 4 weken (totaal 16 weken) ingedeeld in de naastliggende hogere categorie.
• Voor twinriggers/fly shooters is het toegestaan om de aanvoerregeling van 3 periodes van 4 weken samen te voegen tot een kwartaal-contingent. De visser mag zelf bepalen wanneer hij deze periode invult.

Vaartuigen die gebruik willen maken van bovenstaande flexibiliteitsbepalingen dienen dit vooraf aan te geven bij de PO.

Bovenstaande regelingen gelden ook voor de visserij in het Skagerrak.

Tijdens het maandelijks overleg Uitvoeringsagenda Aanlandplicht werd al weer volop nagedacht over de invulling van de aanlandplicht voor volgend jaar. Voor een aantal uitzonderingen en de minimis-regelingen moet aanvullende informatie verzameld worden om deze uitzonderingen te kunnen behouden.

Afgelopen dinsdag kwamen vertegenwoordigers van de visserijorganisaties, LNV, NVWA, WMR, WecR en NGO’s weer bijeen voor het maandelijks overleg Uitvoeringsagenda Aanlandplicht. Doelstelling is om de invoering en toepassing van de aanlandplicht vooral werkbaar te houden. Het is een gegeven dat dit alleen kan dankzij een groot aantal uitzonderingen.

Echter, elk jaar wordt beoordeeld of een uitzondering in stand kan blijven. De discussie hierover voor volgend jaar loopt inmiddels. Vooral de uitzonderingen voor tarbot en wijting voor de boomkor en schol voor de fly-shoot staan onder druk, in verband met onvoldoende onderbouwing hiervan met data. Hier moet nog wel het een en ander gedaan worden.

Vanuit de leden is opnieuw gevraagd naar het overzicht van de uitzonderingen en deze vindt u onderstaand met daarbij een link naar het schematisch overzicht.

Boomkor:

80 – 119 mm; aanlandplicht geldt voor alle soorten met uitzondering van schol, tarbot, roggen, wijting, zeebaars, makreel, horsmakreel en bij gebruik van Belgisch paneel ook voor tong.

120 mm en groter; aanlandplicht geldt voor alle soorten met uitzondering van tarbot, roggen en zeebaars.

Bordentrawl:

80 – 99 mm; aanlandplicht geldt voor alle soorten met uitzondering van Noorse kreeft, roggen, zeebaars, kabeljauw, wijting, makreel, horsmakreel en bij gebruik van het SepNet ook voor schol.

100 mm en groter; aanlandplicht geldt voor alle soorten met uitzondering van roggen en zeebaars.

120 mm en groter; aanlandplicht geldt voor alle soorten met uitzondering van roggen, zeebaars en schol.

Flyshoot:

80 – 99 mm; aanlandplicht geldt voor alle soorten met uitzondering van schol, roggen, zeebaars, kabeljauw en wijting.

100 mm en groter; aanlandplicht geldt voor alle soorten met uitzondering van schol, roggen en zeebaars.

Garnalenvisserij:

De garnalenvisserij valt met ingang van 1 januari 2019 volledig onder de aanlandplicht. Tegelijkertijd geldt er voor alle bijgevangen gequoteerde soorten een vrijstelling in de vorm van een de minimis. Dit betekent dat deze soorten NIET aangeland hoeven te worden. Wel geldt een registratieplicht voor alle overboord gezette vissoorten.

Staandwant:

Voor vissers die gebruik maken van staandwant-netten (schakel- en kieuwnetten) geldt de aanlandplicht voor alle soorten met uitzondering van tong, schol, roggen en zeebaars.

Aanlandplicht in Het Kanaal:

Voor de Flyshooters actief in Het Kanaal geldt de aanlandplicht voor alle soorten met uitzondering van wijting, roggen, zeebaars, makreel en horsmakreel en in VIIe ook voor kabeljauw en schelvis.

Specifieke vrijstellingen:

Naast bovengenoemde vrijstellingen gelden voor diverse vistuigen/vaartuigen nog een aantal specifieke vrijstellingen. Voor vragen hierover kunt u contact opnemen met het secretariaat van VisNed.

Registratie discards:

Vissers zijn verplicht in het E-logboek, naast de aan boord gehouden vangsten, ook een schatting van de teruggezette discards te noteren. Dit geldt voor alle soorten, ongeacht of deze wel (registreren onder BMS) of niet onder de aanlandplicht vallen.

Het schema van de vrijstellingen aanlandplicht voor Noordzee, Skagerrak en Kanaal is hier te vinden.

Ook in 2020 hebben de Nederlandse PO’s in CVO-verband maatregelen genomen om de benutting van een aantal nationale quota zo duurzaam mogelijk te maken en om vroegtijdige sluiting van deze quota te voorkomen. Voor zeebaars gelden door de overheid ingestelde maatregelen. Het totaaloverzicht:

PAP-regeling schol: Met ingang van maandag 24 februari 2020 is de volgende periode van 4 weken ingegaan. Deze loopt van week 9 t/m 12 (24 februari – 21 maart 2020) en luidt als volgt:

• Een vaartuig met een basiscontingent schol tot 315 ton mag in de 4-weekse periode week 9 t/m 12 maximaal 100 ton schol aanvoeren;
• Een vaartuig met een basiscontingent schol tussen 315 tot 630 ton mag in de 4-weekse periode week 9 t/m 12 maximaal 115 ton schol aanvoeren,
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van meer dan 630 ton mag in de 4-weekse periode week 9 t/m 12 maximaal 130 ton schol aanvoeren.

Tarbot, griet: Minimum aanvoermaat: 27 cm.

• De maximaal aan te voeren hoeveelheid tarbot/griet per vaartuig per week of reis langer dan 7 dagen is door de PO’s vastgesteld op 3.000 kg dood gewicht. Indien een vaartuig meer dan 3.000 kg vangt dient het lid dit z.s.m. te melden aan de eigen PO.
• Bij aanvoer van meer dan 3.000 kg en/of kleiner dan 27 cm tarbot / griet wordt een heffing van € 10,00 per kg toegepast.
• Deze maatregel geldt niet voor het Skagerrak.

Tongschar: voor tongschar geldt een minimum maat van 25 cm waarbij de tongschar van 25 – 27 cm moet worden gesorteerd in een aparte klasse: tongschar IIIb of tongschar IV.

Noorse kreeft: Aanvoer en verhandeling van meer dan 30 stuks in een kilogram is verboden. Verder: max. 10% kreeftstaartjes per aanlanding.

Roggen: Minimum aanvoermaat: 55 cm.

• Een vaartuig mag per week of reis langer dan een week totaal maximaal 120 kg roggen (stekelrog - RJC, Grootoog rog - RJN, gevlekte rog - RJM) aanvoeren.
• Let op: graag juiste codes gebruiken om dubbeltellingen, dus verlies van quota te voorkomen.
• Bij overtreding minimum maat en/of maximale hoeveelheid wordt door de PO een heffing opgelegd van € 5,00 per kg.
• Deze maatregel geldt niet voor het Skagerrak.

Zeebaars; Minimum maat voor zeebaars voor alle vlootsegmenten is 42 cm.

• Voor de maanden februari en maart geldt een totaal aanvoerverbod voor alle vistuigen. Er mag dus weer vanaf 1 april as. weer zeebaars worden aangevoerd.