Nieuwsbrief 25 januari 2019

Vorig jaar werd de Nederlandse overheid beschuldigd van fraude met Europese subsidies. Vanuit Frankrijk werd een klacht ingediend bij het fraudebureau van de EU, OLAF. Dat bureau heeft de zaak onderzocht en besloten dat er onvoldoende basis is voor vervolgonderzoek.

Vanuit Frankrijk werden er heel ernstige beschuldigingen geuit, maar tegelijk is de onderbouwing daarvan nooit gepresenteerd. Ook komen uit Frankrijk heel beschuldigende geluiden aan het adres van leden van het Europese Parlement. Dat vertroebelt de discussie onnodig, maar is een realiteit waar we mee te maken hebben.

Het Europese fraudebureau OLAF heeft na een vooronderzoek geen grond gezien om de beschuldigingen verder te onderzoeken. Dat verbaast VisNed ook niet, de bedragen die genoemd werden waren niet te plaatsen.

In Nederland wordt juist zorgvuldig met subsidiegeld omgesprongen; er worden controles uitgevoerd door onafhankelijke accountants, de NVWA en de Rijksaccountantsdienst.

Maar al die schreeuwerige publiciteit zet wel de verkeerde toon. De toon moet feitelijk zijn en blijven, daarom gaan we als sector ook voluit door met onderzoek, wat wetenschappelijk en onafhankelijk gevalideerd wordt.

Status van de Brusselse besluitvorming

Zoals bekend wordt er in Brussel tussen Europese Commissie, Europese Raad van ministers en het Europees Parlement (EP) al geruime tijd  gewerkt aan een compromis over de verordening Technische Maatregelen, inclusief het Pulsdossier.

Omdat er binnen één van deze partijen, namelijk het Europees Parlement, verschillend over puls wordt gedacht, vindt in het EP zelf ook overleg plaats om een compromis te bereiken. Dat EP compromis moet vervolgens ook overlegd worden met de Lidstaten (de Raad van ministers) en daarover moet dan in de triloog-onderhandelingen een set afspraken gemaakt worden. Dat is dus ook (maar wel een ander) compromis.

Dat ingewikkelde proces loopt, maar niet zo heel snel. De triloog-onderhandelingen liggen op dit moment stil totdat het EP verder kan. En ondertussen tikt de tijd door en wordt de tijdsdruk hoger. Want er komen Europese Verkiezingen aan, waardoor ook het mandaat van de Europese Commissie afloopt. Kortom: er wordt hard gewerkt, maar of het allemaal op tijd resultaat oplevert is nog onbekend.

En er is niets besloten, tot er een besluit ligt in de triloog tegen de achtergrond dat er partijen zijn die de puls totaal willen verbieden en partijen die deze innovatieve en duurzame vistechniek juist willen promoten.

De tijdsdruk werkt ook door voor de groep vissers die met een ontheffing vissen waarin een einddatum wordt genoemd. Voor iedereen, maar in het bijzonder voor deze groep, zou het goed zijn als er op korte termijn knopen worden doorgehakt.

Daarin is voor VisNed nog steeds het uitgangspunt dat de complete groep ontheffingen als één geheel wordt gezien. Kortom, heel spannende weken liggen in het verschiet, in Brussel maar ook in Nederland als de overheid moet aangeven: hoe nu verder ?

Pulsvisserij grote kans voor verbeteren selectiviteit garnalenvisserij

Het onderzoek naar het gebruik van pulstechniek in de garnalenvisserij is alweer enkele jaren geleden uitgevoerd op de toenmalige TX 25 en de HA 31. De betrokken wetenschappers van het ILVO Bart Verschueren, Heleen Lenoir, Maarten Soetaert en Hans Polet hebben hun bevindingen nu gepubliceerd in het gerenommeerde Fisheries Research tijdschrift.

Hun conclusie is dat puls mogelijkheden tot reductie van ongewenste bijvangst biedt die op geen enkele andere manier te realiseren is. Voorwaarde daarbij is dat de overheid bij het afgeven van licenties heel strikte technische voorschriften hanteert (zoals dat nu overigens in Nederland al het geval is).

In het Brexit proces is alleen de totale verwarring zeker. Voor het overige kan het alle kanten op. De kans dat het goed afloopt ‘met een deal’ is net zo groot als de kans dat het fout loopt, dus ‘no deal’. Uitstel kan de deadline trouwens verschuiven van 29 maart naar het begin van de zomer. VisNed krijgt veel vragen hierover en daarom schetsen we drie scenario’s.

De chaos in de Britse politiek is de afgelopen weken weer pijnlijk duidelijk geworden. Het Brexit-akkoord van May werd met een overweldigende meerderheid van 432 stemmen 'tegen', en 202 stemmen 'voor' verworpen. Het betekende het grootste verlies van een regering bij een parlementsstemming sinds 1924.

Een dag later volgde de vertrouwensstemming, op initiatief van Labour-leider Corbyn, die premier May overleefd heeft. Vervolgens had zij drie dagen om met een plan B te komen. Dit plan B is eigenlijk plan A, want het houdt niet meer in dan dat ze nogmaals met de EU over de voorwaarden van de backstop (oplossing voor grens tussen Ierland en Noord-Ierland) wil praten en ze bepaalde dat burgers uit EU-landen die in het Verenigd Koninkrijk willen blijven wonen, geen registratiekosten hoeven te betalen.

Gezien de grote nederlaag en de kleine aanpassingen die May voor ogen heeft, is het maar de vraag of dit voldoende zal zijn. Kortom; de onzekerheid over de uitkomst van de Brexit blijft voortbestaan en we moeten nadrukkelijk rekening houden met een No Deal scenario en ons daarop voorbereiden. Hieronder in het kort drie mogelijke scenario's.

No Deal scenario zonder toegang

Het allerslechtste scenario is ‘de crash’. Dan verloopt de tijd terwijl de Britten geen oplossing bedenken, zonder enige regeling. In dat scenario mag onze vloot op het moment van Brexit het Britse water niet meer in.

Om dan toch duurzaam te kunnen blijven vissen op het overblijvende deel van de Noordzee zou een deel van de vloot misschien wel eens voor een poosje stil gelegd moeten worden.

Dat kan niet gratis en in dat geval kan er een stilligregeling met vergoeding in werking treden. Door Brussel zijn daarvoor deze week voorzorgsmaatregelen naar buiten gebracht.Dit rampzalige scenario is niet heel waarschijnlijk, maar het zou kunnen. En het zal grote gevolgen hebben, niet in het minst ook voor afslagen en handel en verwerking.

No Deal Scenario met toegang

Het ietsje minder slechte scenario is een crash maar waarin afspraken gemaakt zijn over toegang tot de wateren en vangstrechten. In dat geval moeten er EU-licenties afgegeven worden om in Brits water te vissen, vergelijkbaar met de regelingen rond de Noorse Zone. Ook hiervoor heeft de EU inmiddels voorzorgsmaatregelen getroffen.

VisNed vertrouwt er op dat ook RVO en LNV hierop voorbereid zijn. De verstoring is dan beperkt tot een periode van één of twee weken. De RVO en de NVWA treffen momenteel de nodige voorbereidingen om zich snel aan de gewijzigde situatie aan te kunnen passen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het verlenen van visserijlicenties en vangstcertificaten.

Deal Scenario, dus overgangsperiode

Als er een Deal komt, wat iedereen wil, dan is er een overgangsperiode tot en met 2020. In die periode verandert er niets. Maar in die periode moeten visserijorganisaties en overheid ‘aan de bak’ voor een goede regeling voor de periode als het Verenigd Koninkrijk volledig ontvlochten zal zijn uit de Europese Unie.

Hoe nu verder ?

Het proces laat zich niet voorspellen en iedere uitspraak is koffiedik kijken. Realistisch gezien kan het nog alle kanten op, ook de verkeerde. Niemand wil No Deal, maar in het Verenigd Koninkrijk is er zodanig ernstige en diepe verdeeldheid in het parlement dat dit toch ’per ongeluk’ zou kunnen gebeuren.

VisNed volgt de ontwikkelingen nauwgezet en staat in direct contact met onze overheid. Het motto ‘hope for the best, prepare for the worst’ betekent dat ook LNV en RVO op alle scenario’s volledig voorbereid moeten zijn, om de potentiele schade tot een minimum te beperken.

LNV zit er bovenop

Woensdag 16 januari, een dag na het wegstemmen van het Brexit-akkoord, nam VisNed deel aan een overleg met het Ministerie van LNV. Dit overleg was speciaal voor de vertegenwoordigers van de Nederlandse visserijsector georganiseerd. Tijdens het overleg zijn de verschillende scenario's doorgesproken en is afgesproken in ieder geval eens per drie weken een overleg te organiseren.

Gezamenlijk is geïnventariseerd wat voor problemen/uitdagingen de verschillende scenario's opleveren en hoe we ons hier zo goed mogelijk op voor kunnen bereiden als sector en overheid. De moeilijkheid die wij hier gezamenlijk hebben ontdekt is dat de bal momenteel bij het Verenigd Koninkrijk ligt. Wij kunnen voor nu alleen maar afwachten wat er komen gaat en ervoor zorgen dat aan onze kant het maximale gedaan is om chaos te voorkomen. 

Afgelopen woensdag overlegde een delegatie van VisNed en PO Vissersbond in Londen met een vertegenwoordiging van de Engelse visserijorganisatie NFFO en kustvissers. In dit overleg werden de, begin vorig jaar overeengekomen, vrijwillig voor puls gesloten gebieden geëvalueerd.

Vorig jaar hebben VisNed, PO Vissersbond en de Engelse NFFO afspraken gemaakt over drie voor puls gesloten gebieden. In die afspraak is een clausule opgenomen voor evaluatie en herbevestiging in 2019.

Het overleg in Londen vond in een zeer constructieve sfeer plaats. Er zijn principe-afspraken gemaakt over het continueren van het Falls-gebied, het schrappen van het Welland-gebied en een verandering van het Lowestoft-gebied dat naar het zuiden verplaatst wordt en meer langs de 12-mijlszone komt te liggen tussen 52.30 en 51.50 N.B.

De komende weken worden de afspraken verder uitgewerkt. Zodra hierover definitieve besluiten genomen zijn, wordt de vloot daarover geïnformeerd.

Ook spraken we over onderwerpen die ons binden. Zo merken de NFFO en de Nederlandse vissers dat er aanzienlijke veranderingen in verspreiding van veel soorten zijn. Afgesproken is om dit onderwerp samen met collega-organisaties uit andere Noordzeelanden aan te kaarten. Brexit is daarbij een licht complicerende factor, maar verhindert een goede samenwerking gelukkig (nog) niet.

Jaarlijks halen vissers 300.000 kg afval uit zee middels Fishing for Litter, een project wat al sinds 2001 loopt. Op 2 januari verloor containerschip MSC ZOE tijdens slecht weer 291 containers op de Noordzee, boven de Waddeneilanden. Uitgaand van het formaat en de inhoud van een container kan men ervan uit gaan dat er 9.000.000 kg extra afval in zee terecht is gekomen die nacht. Fishing for Litter, nu al opererend met een begrotingstekort, kan de kosten voor het afvoeren en verwerken van al dit extra afval niet dragen. Er is acuut behoefte aan meer budget, om ervoor te zorgen dat niet in het voorjaar de stekker uit het project moet.

Fishing for Litter biedt een kant-en-klare oplossing voor een probleem ontstaan door het overboord gaan van nagenoeg 300 containers. Vissers hebben de ervaring met het aan wal brengen met afval, de afvalbakken staan er, de afspraken met vuilverwerkers liggen er. De vissers komen de troep tegen in hun netten en willen het graag aan land brengen, het zou bizar zijn wanneer het onmogelijk is om het afval mee te nemen en op gepaste wijze te verwerken vanwege het feit dat er een begrotingstekort is.

VisNed acht het van groot belang dat er aanvullend budget komt voor Fishing for Litter, zodat er gebruik gemaakt kan worden van de bestaande faciliteiten. Vissers nemen belangeloos afval mee, andere partijen waaronder de overheid en de rederij moeten hun verantwoordelijkheid nemen en ervoor zorgen dat deze milieuramp waar mogelijk beperkt blijft en zo snel mogelijk opgelost wordt – en de visserij en Fishing for Litter is onderdeel van deze oplossing.

Garnalenvissers die actief zijn in de Noordzeekustzone halen nu al enorme hoeveelheden afval uit zee. Van speelgoedauto’s tot matrassen en stukken metaal. Het levert onwerkbare en gevaarlijke situaties op, soms met (veel) schade tot gevolg. Vanuit de PO’s wordt dan ook blijvend opgeroepen om schade door MSC ZOE goed te documenteren en te melden via de beschikbaar gestelde formulieren.

De enorme uitbreiding van de windparken zal (hoogstwaarschijnlijk) een grote impact hebben op de ecologie van de Noordzee. Windparken moeten aan bepaalde eisen voldoen anders mogen ze niet gebouwd worden, maar er zijn ook vragen over de nu nog onbekende ecologische effecten. Rijkswaterstaat is daarom met een onderzoeksprogramma gestart om de cumulatieve ecologische gevolgen te monitoren en te onderzoeken. In Rijswijk werd VisNed bijgepraat over de onderzoeksprojecten.

Wat zijn de gevolgen van Noordzee-windparken op de natuur? WOZEP (Wind Op Zee Ecologisch Programma) onderzoekt dit en kijkt naar de ecologische gevolgen van de windmolens op de Noordzee, zoals effecten van windparken op windpatronen, golfslag, getijdenstromingen, opbouw van de waterkolom, substraatvorming en de dynamiek van sedimentdeeltjes. Deze factoren hebben allemaal invloed op het leven in de Noordzee en de aantrekkelijkheid van een gebied voor bepaalde diersoorten.

Er wordt in het onderzoeksprogramma onder meer gekeken naar het heien, waarvan uit Nederlands onderzoek blijkt dat er geen effect op vislarven is. Echter, vanuit VisNed werd gewezen op onderzoeken in het buitenland. Zo blijkt uit Schots onderzoek dat er wél een groot effect is op vissen, zoals makreel en wijting. Scholen vis zouden uiteen zwemmen door heigeluid, waarna ze niet meer terugkomen als school.

Als sector ligt de specifieke interesse uiteraard op de gevolgen van windparken voor de vissen en de visserij. Onderzoek naar commerciële vissoorten heeft echter niet de hoogste prioriteit bij WOZEP.

Het onderzoeksprogramma richt zich in de eerste plaats op beschermde soorten en commerciële vis behoort daar niet toe, hoewel er wel aanleiding is om aan te nemen dat er effecten zijn op de commerciële visbestanden. Laagfrequent geluid zou bijvoorbeeld negatieve effecten kunnen hebben op platvissoorten, maar tot nu toe is daar geen onderzoek naar gedaan. 

Het zou goed zijn wanneer er meer en beter onderzocht wordt wat de impact van windparken is op verschillende vissoorten en niet alleen beschermde diersoorten. 'Duurzaam' betekent dat ‘people, planet, profit’ in evenwicht zijn. Van duurzame energie kan dus pas gesproken worden wanneer we ook weten wat de wijze van opwekking doet met economisch relevante vissen.

Na de vorige leaseronde in 2010 van 24 GW, staat al jaren vast waar de komende windparken (zullen) komen op het Britse continentaal plat. Die 24 GW blijkt niet genoeg voor de klimaatambities van het VK en er zal nog eens 7 GW extra aan windenergie op zee moeten verrijzen, buiten de huidige plannen. VisNed heeft in samenwerking met de NFFO een zienswijze ingediend op de nieuwe leaseronde die vorig jaar is opgestart door The Crown Estate om nieuwe gebieden te identificeren.

In eerste instantie waren 18 gebieden geïdentificeerd, maar na in achtneming van en aantal criteria als waterdiepte, bodemgesteldheid, natuurwaarden, scheepvaart en defensiebelangen zijn daar 5 van overgebleven. 

Wij wijzen The Crown Estate op de belangen van deze gebieden voor Nederlandse vissers. Daarnaast hebben wij de nodige kritiek op de gebruikte methodiek die gebruikt is om de voorlopige impact op visserij te karakteriseren en betreuren wij het dat de sector niet geconsulteerd is in het gebruik van de toegepaste methodiek.

Bovendien zijn cumulatieve effecten van onder andere sluitingen voor beschermde gebieden niet meegenomen en pleiten wij er dan ook voor deze functies zoveel mogelijk te stapelen met nieuwe windgebieden.

U vindt hier een presentatie van The Crown Estate met de overwegingen en het procesverloop.

Omdat dit jaar het scholcontingent opnieuw verlaagd is, heeft het PAP-comité schol in de laatst gehouden PAP-vergadering besloten om de categorie-hoeveelheden eveneens te verlagen.

In 2017 lag de grens van de categorieën van de contingenten nog op 500 en 1.000 ton, vorig jaar hebben we deze al verlaagd naar 430 en 860 ton. Aanvankelijk hadden we het niveau 2019 op 375 en 750 ton staan maar de door de overheid doorgevoerde korting in het scholcontingent ligt hoger.

Vandaar zijn de grenzen in 2019 alsnog aangepast naar 340 en 680 ton. In het overzicht van de PO-maatregelen staat een compleet overzicht van de vangstmogelijkheden per categorie.

Uit deze aanpassing valt overigens ook te concluderen dat een Nederlandse contingenthouder in 2 jaar tijd meer dan 30 % van zijn scholquotum is kwijt geraakt.

We weten dat er door de RVO nog een aanzienlijke hoeveelheid in reserve is gehouden ten behoeve van de top-up voor TR en BT1. Wij zullen in het eerstvolgende overleg met LNV/RVO ervoor pleiten deze reserve in ieder geval aan BT2-vissers uit te keren.

Onderzoeksinstituut Wageningen Marine Research (voormalig IMARES) organiseert voor de visserijsector een open dag op zaterdag 9 februari. Altijd al een kijkje in de keuken van visserijonderzoek willen nemen? U bent van harte welkom bij hun evenement ‘Volg de Vis’ aan de Haringkade 1 in IJmuiden!

Vijftien enthousiaste onderzoekers brengen u in contact met de praktijk van wetenschappelijk visserij-advies over een duurzaam beheer van de visserij op de Noordzee en de binnenwateren. Dat gebeurt aan de hand van acht interessante minisessies die u gaat volgen, om met elkaar in gesprek te gaan over visserijonderzoek. Hierbij krijgt u ook een beeld van gebruikte onderzoekstechnieken en -tools.

Programma

10:00-10:30: Ontvangst

10:30-10:45: Welkom en inleiding, Tammo Bult – directeur Wageningen Marine Research

10:45-12:15: Eerste deel rondleiding (vier minisessies)

12:15-13:00: Lunch

13:00-14:30: Tweede deel rondleiding (vier minisessies)

14:30-15:00: Afsluiting met drankje

Meer inhoudelijke informatie over de acht minisessies en betrokken onderzoekers staat hier.

Vooraf aanmelden verplicht

In verband met een beperkte capaciteit en de lunch ontvangt Wageningen Marine Research graag uiterlijk 1 februari uw aanmelding met uw naam en bedrijfsnaam, via .

In de horeca en marketing is er een tendens naar meer lokaal en duurzaam geproduceerd voedsel. Waardering voor wat van dichtbij komt is steeds vanzelfsprekender. Zo werd op 13 januari het 'Low Food Symposium' georganiseerd, waar het Visbureau aan deelnam en op 16 januari vond een rondetafelgesprek plaats op initiatief van de Nederlandse Zuivel Organisatie (NZO) over het eten van de toekomst, circulaire landbouw en de rol van het Nederlandse product in de duurzame keuken. VisNed was er op uitnodiging van de NZO bij, samen met onder meer WMR.

De initiatiefnemers achter Low Food, chefkok Joris Bijdendijk, Samuel Levie en Joris Lohman, willen de Nederlandse eetcultuur laten opleven. Nederland heeft een 'onterecht minderwaardigheidscomplex' als het om eten gaat. We hebben een mooie eetcultuur en verbouwen en vangen prachtige producten.

Tijdens het rondetafelgesprek in Amsterdam kwamen onder andere de Nederlandse schaal- en schelpdieren aan bod, maar ook de Noordzeevis, waarvan aangegeven werd dat het nog altijd bijzonder is dat we in Nederland weinig vis eten. 

Vis hoort bij de duurzame keuken van de toekomst en we moeten trots zijn op onze producten en bovenal op onze producenten, een breed gedeelde mening onder de aanwezigen. Dat geeft goede moed. 

Vorige week is er door de Europese Commissie een tweedaagse workshop georganiseerd, waar door een divers gezelschap van wetenschappers werd overlegd over een volgende stap in de invulling van de Kaderrichtlijn Marine Strategie (KRM). Conclusie kan zijn dat er weinig voortuitgang wordt geboekt.

De Europese kaderrichtlijn Mariene Strategie (KRM) verplicht Europese lidstaten tot het ontwikkelen van een strategie om in het eigen zeegebied een Goede Milieu-Toestand (GMT) te bereiken in 2020. Voor Nederland gaat het dan om het Nederlandse deel van de Noordzee. In de workshop van afgelopen week werd het jaar 2024 genoemd als realisatietermijn.

Wat een 'Goede Milieu Toestand' is, is uiteraard moeilijk te bepalen. Er zijn daarom maar liefst elf zogenoemde 'descriptoren' vastgesteld, parameters waarnaar gekeken wordt om te bepalen of de milieutoestand 'goed' is of niet. Voor de visserij zijn de descriptoren met betrekking tot biodiversiteit, visbestanden, voedselwebben en zeebodem-integriteit het meest relevant. In de workshop van vorige week lag de nadruk op de descriptor biodiversiteit.

Voor elke descriptor moeten criteria worden opgesteld en deze criteria moeten wetenschappelijk ook te rechtvaardigen zijn. De richtlijnen om hierover uitspraken te kunnen doen zijn vastgelegd in een besluit van de Europese Commissie. Deze richtlijnen zijn niet eenduidig en criteria en drempelwaarden zijn niet wetenschappelijk bevestigd. De KRM is een enorm ingewikkelde richtlijn die een direct en ingrijpend effect kan hebben op het functioneren van de vloot.

VisNed volgt de nationale en internationale ontwikkelingen rond de KRM op de voet en was vorige week aanwezig tijdens de workshop. Met betrekking tot de descriptor Biodiversiteit werd deze keer in het bijzonder gekeken naar de gevolgen voor bijvangsten van vis, vogels en zeezoogdieren. Met name bij het onderdeel bijvangsten vis moest geconstateerd worden dat er een groot tekort aan data en informatie is, waardoor er voor het vaststellen van methodes om drempelwaarden te bepalen weinig voortgang kon worden geboekt.

Vanuit VisNed is er ook bezorgdheid over het kennisniveau van betrokken wetenschappers met betrekking tot de visserij. Van de ongeveer 50 wetenschappers had bijna geen enkele wetenschapper een specialisme in visstandbeheer of kennis van visserij-wetgeving. 

Het vertalen van de kreet 'goede milieutoestand' naar een praktisch uitvoerbaar en haalbaar beleid lukt niet zonder begrip van het systeem als geheel. Er moet voor gewaakt worden dat de visserij wordt gezien als één van de belangrijkste knoppen waar aan gedraaid wordt en gebruikt zal worden als compensatiemiddel voor invloeden van andere activiteiten omdat het overzicht van invloeden op de 'Goede Milieu Toestand' ontbreekt.

Doorwerken aan implementatie zonder de benodigde kennis te hebben zal leiden tot speculatief en richtingloos beleid, wat gepaard gaat met onnodige sociaal economische gevolgen voor de visserijvloot.

Hieronder het meest recente benuttingsoverzicht van de uitputting in 2018 van de belangrijkste Nederlandse quota voor de kottervloot. Het overzicht is wel van 31 december 2018 wat betekent dat de aanvoer tot en met week 52 verwerkt zal zijn. Echter, er is nog geen sprake van een definitief overzicht.

Ter vergelijk onderstaand het overzicht per 31 december 2017 (tot en met week 52).

Ook in 2019 hebben de Nederlandse PO’s in CVO-verband maatregelen genomen om de benutting van een aantal nationale quota zo duurzaam mogelijk te maken en om vroegtijdige sluiting van deze quota te voorkomen. Voor zeebaars gelden door de overheid ingestelde maatregelen. Het totaaloverzicht:

PAP-regeling Schol:

• Een vaartuig met een basiscontingent schol tot 340 ton mag in de 4-weekse periode week 17 t/m 20 maximaal 100 ton schol aanvoeren,
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van 340 tot 680 ton mag in de 4-weekse periode week 17 t/m 20 maximaal 115 ton schol aanvoeren,
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van meer dan 680 ton mag in de 4-weekse periode week 17 t/m 20 maximaal 130 ton schol aanvoeren.

Rog: Minimum aanvoermaat: 55 cm.

• Een vaartuig mag per week/reis langer dan een week totaal maximaal 160 kg roggen (stekelrog - RJC, Grootoog rog - RJN, gevlekte rog - RJM) aanvoeren.
• Let op: graag juiste codes gebruiken om dubbeltellingen, dus verlies van quota te voorkomen.
• Bij overtreding minimum maat en/of maximale hoeveelheid wordt door de PO een heffing opgelegd van € 5,00 per kg.
• Deze maatregel geldt niet voor het Skagerrak.

Tarbot, griet: Minimum aanvoermaat: 27 cm.

• De maximaal aan te voeren hoeveelheid tarbot/griet per vaartuig per week of reis langer dan 7 dagen is door de PO’s vastgesteld op 3.000 kg dood gewicht.
• Bij aanvoer van meer dan 3.000 kg en/of kleiner dan 27 cm tarbot / griet wordt een heffing van € 10,00 per kg toegepast.
• Ook deze maatregel geldt niet voor het Skagerrak.

Tongschar: voor tongschar geldt een minimum maat van 25 cm waarbij de tongschar van 25 – 27 cm moet worden gesorteerd in een aparte klasse: tongschar IIIb of tongschar IV.

Noorse kreeft: Noorse kreeft valt enerzijds onder Aanlandplicht maar tegelijk mogen ondermaatse Noorse kreeft gediscard worden onder de minimis-regeling, dus feitelijk is er niets gewijzigd t.o.v. vorig jaar. Daarom is de aanvoer en verhandeling van meer dan 35 stuks per kilogram door leden van PO verboden. Verder: max. 10% kreeftstaartjes per aanlanding.

Zeebaars; Minimum maat voor zeebaars voor alle vlootsegmenten is 42 cm.

• Gerichte visserij op zeebaars met sleepnetten is verboden.
• Vaartuigen met gesleepte vistuigen (waaronder boomkor, twinrig, borden en fly shoot) mogen vangsten van zeebaars aan boord houden, mits deze vangsten per dag niet meer bedragen dan 1% van het gewicht van de totale vangst.
• De totale vangst aan zeebaars mag per 2 maanden niet meer bedragen dan 400 kg.
• Voor Fly shooters is dit 210 kg per maand.
• Nederlandse handlijn- en staandwant-vissers zijn in 2018 alleen gerechtigd zeebaars aan te voeren, wanneer zij hiervoor van RVO een vismachtiging zeebaars hebben ontvangen.
• Daartoe gerechtigde handlijnvissers mogen op jaarbasis maximaal 5.500 kg zeebaars aanvoeren.
• Staandwant-vissers mogen op jaarbasis maximaal 1.400 kg zeebaars aanvoeren.