Er zijn in het Technische Maatregelen-dossier een flink aantal hangijzers, naast puls. Denk aan maaswijdte en vangstssamenstelling. Of het meten van het resultaat van de aanlandplicht. Dat eerste is een insteek op ramkoers met de aanlandplicht en het tweede is een nog niet eerder vertoond stukje regelgeving. Hoe gaat dat aflopen?

De onderhandelingen over de nieuwe Technische Maatregelen-verordening zijn in de eindfase. Begin oktober staan de volgende, wellicht laatste triloog-onderhandelingen gepland. Daarin worden naar VisNed vreest onwerkbare afspraken gemaakt over maaswijdte en vangstsamenstelling. De onderhandelaars lijken het dossier een beetje ‘zat’ te zijn en willen er af. In die haast moeten ze ook een oplossing vinden voor de tegenstellingen over pulsvisserij. Dat onder druk niet altijd de meest afgewogen beslissingen worden genomen is algemeen bekend.

Puls
Om maar met het meest spraakmakende dossier te beginnen: over puls lopen twee discussies door elkaar. De klacht over de gretige gulzigheid waarmee Nederland 84 ontheffingen heeft verleend en de vraag hoe het nu moet richting toekomst. Die twee kwesties worden gekoppeld en verhaspeld en dat verstoort de discussie. Waar het echt om zou moeten gaan is: Wat wil de EU met pulsvisserij in de toekomst?

Komt er straks een pulsverbod waardoor alle innovatie overboord wordt gezet en alle milieuwinst en positieve effecten, bijvoorbeeld bij de beroering van de zeebodem teniet worden gedaan omdat Nederland ‘ondeugend’ is geweest en daarvoor gestraft moet worden? Dat is geen rationele benadering, maar helaas misschien wel de realiteit. Net zoals het realiteit is dat er 42 ontheffingen zijn die een einddatum in de loop van 2019 hebben en de bereidheid tot oprekken in Brussel echt nihil is.

Er wordt volop overlegd over puls en gelobbyd. Van alle kanten, ook door tegenstanders, die blijven hameren op een totaalverbod. De uitkomst van die onderhandelingen is ongewis. Maar de onderhandelingen over puls zitten aan het eind van een veel te lang slepend proces van triloog-onderhandelingen over alle Technische maatregelen. Dat is niet altijd de beste plek voor rationele beslissingen over een controversieel punt. Hier kan een hele sector zomaar het slachtoffer worden van niet op feiten gebaseerd politiek handjeklap.

De aanlandplicht: politieke keuzes en consequenties
Maar Puls is niet ons enige zorgpunt. De triloogpartners hebben in 2013 het Gemeenschappelijk Visserijbeleid afgesproken met een onwerkbare aanlandplicht. Maar in de uitwerking naar een nieuwe verordening Technische Maatregelen dreigen ze het wel heel bont te maken. Er worden bepalingen opgenomen die vissers blijft noodzaken tot discarden, terwijl we daar nu juist met z'n allen van af wilden. Met andere woorden: in 2013 A zeggen, maar in 2018 terugdeinzen voor de consequenties.

En dan tegelijkertijd het principe van Maximaal Duurzame oogst (MSY) - dat nog niet eens uitgekristalliseerd is - inwisselen voor een heel nieuw principe dat alleen maar op de tekentafel van heel groene biologen bestaat. Wetende dat MSY bijna gerealiseerd is en dat meer dan 60% van de vissoorten niet aan dit nieuwe nog strengere criterium voldoen of ooit zullen kunnen voldoen.

Is er dan niet genoeg geleerd van het aangaan van verkeerde verplichtingen? Veel vissers lijden nog wekelijks onder de lasten van de aankoop van een financieel derivaat van hun bank, wat ze eigenlijk niet snapten. En Rijkswaterstaat kocht op theoretische manier twee speedboten voor de NVWA die op zee niet functioneerden, om over de Fyra maar te zwijgen. Leren ze het dan nooit?

Het lijkt ouderwets, maar: "Doe geen dingen die je eigenlijk niet snapt" en "gok niet met andermans belangen" zijn verstandige principes. Het nu voorgeschotelde / voorgespiegelde concept en het nu in elkaar gedraaide politieke compromis lijkt misschien een oplossing voor de korte termijn, maar op lange termijn deugt er helemaal niets van! En de beslissers van nu zadelen de uitwerkers van straks op met hun onwerkbare keuzes. Dat zien we nu ook bij de aanlandplicht. VisNed vindt het onverantwoord om toekomstige generaties vissers op te zadelen met de onwerkbare resultaten van politiek gokwerk anno nu.

Door de situatie rond de Brexit lijkt het Verenigd Koninkrijk in een toestand van  Radeloos, Redeloos en Reddeloos te belanden, waarbij de visserij naar de achtergrond lijkt te verdwijnen.

Vlak voor de vakantie waren het nog drukke tijden voor onze European Fisheries Alliance (EUFA), de koepelorganisatie met vertegenwoordiging uit 9 Europese Visserijlanden die de Brexit belangen behartigen. De Ierse regering organiseerde eind juli een Blue Economy Summit in Galway, waar ook aan Pim Visser was gevraagd om, als EAPO-voorzitter, de visie van de sector op Brexit toe te lichten.

Visserij is onderdeel van een economisch totaalpakket en mag niet in isolatie bezien worden, ondanks alle (holle) retoriek hierover van Britse zijde. Daarom kwamen de EUFA-leden in juli in Brussel bijeen om te werken aan een gezamenlijke Position-paper die we deelden met de lidstaten. Om herhalend te benadrukken dat het over visserij ingenomen standpunt (toegang tot de visgronden moet gekoppeld blijven aan toegang tot de markt) voor ons het enige juiste is.

De holle Britse retoriek over visserij, ‘taking back control in our waters’ en ‘sea of opportunities’ komt uit een diep verdeeld land. Twee ministers stapten op omdat ze het plan van de regering over de toekomstige relatie met de EU veel te ver vonden gaan. Anderen vonden het weer niet ver genoeg gaan. De oppositie is enorm verdeeld en het volk in verwarring. In 1672 was Nederland radeloos, redeloos en reddeloos; een karakterisering die nu voluit op de Verenigd Koninkrijk van toepassing lijkt.

Visserij verdwijnt naar de achtergrond
In de Brexit discussie draait het nu om de Noord-Ierse grens en de manier waarop de toekomstige relatie er uitziet. Het Verenigd Koninkrijk  doet allerlei voorstellen, maar de Europese Unie houdt keihard vast aan haar principes en zegt 'nee' tegen het gedraai en de poging tot handjeklap van de Britten. De vissers, die aan het begin zo heldhaftig de Theems op stoomden en uit gestolen Nederlandse viskisten vis in de Theems gooiden, zijn ondertussen van de voorpagina van de kranten verdwenen. Beetje uit beeld zelfs.

Vanuit de EUFA zorgen we er echter voor dat ons EU visserijbelang zo goed mogelijk wordt onderbouwd blijft worden. Dus verstandig beredeneerd en met betrouwbare gegevens, zodat ons verhaal in Brussel en de hoofdsteden van EU-lidstaten in alle hektiek gehoord blijft.

Meer over Brexit in een uitgebreide column van de hand van Pim Visser in Visserijnieuws van volgende  week.

Veel is onzeker met de aanstaande Brexit. Maar dat de zetel en het secretariaat van de Noordzee-Adviesraad (NSAC) vanuit het Schotse Aberdeen overgeheveld moet worden naar een domicilie in de EU staat vast. Vanuit VisNed is aangegeven dat er een voorstel komt om de zetel en het secretariaat in Nederland onder te brengen.

Vanaf de oprichting van de Noordzee-adviesraad ruim 15 jaar geleden was de zetel en het secretariaat gevestigd in Schotland waarbij rechtsvorm en statuten van toepassing zijn volgens Schots recht. Het werk van de NSAC wordt voor een belangrijk deel gefinancierd door de EU. Met de aanstaande Brexit voor de deur is het, met het oog op de instandhouding van Europese financiering, noodzakelijk dat de zetel verhuist naar een EU-lidstaat en dit moet uiterlijk eind maart 2019 gerealiseerd zijn.

Over het voorstel vanuit de NSAC-leiding om de zetel en het secretariaat te verplaatsen naar Kopenhagen waren nogal wat vragen en aangezien Zweden en Nederland eerder ook aangegeven hadden dat zij bereid waren de NSAC te huisvesten werd besloten om eind oktober een extra vergadering te beleggen. Tijdens die bijeenkomst zullen de 3 kandidaten hun aanbieding nader toelichten en zal een besluit genomen worden. VisNed zal het bid voor het onderbrengen van zetel en secretariaat in Nederland presenteren.

Wel werd duidelijk dat indien er in het kader van de Brexit een deal komt met een transitieperiode de Engelse en Schotse leden van de NSAC volwaardig lid blijven. VisNed is verheugd dat die duidelijkheid er nu is. 

Geen vooruitgang
Tijdens de gisteren in Brussel gehouden vergadering van het Uitvoerend comité van de Noordzee-adviesraad (NSAC) werd volop gesproken over de consequenties van de aanstaande Brexit. Over de gevolgen voor de visserijsector is onzekerheid nog steeds troef zo bleek uit de toelichting door de vertegenwoordiger van de Europese Commissie. Er was dan ook geen vooruitgang te melden.

Indien er een overeenkomst gesloten wordt tussen het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie zal er ook voor de visserij een transitieperiode gaan gelden die tot eind 2020 loopt. Maar voorlopig is het nog volstrekt onduidelijk of er wel of geen deal komt. In het laatste geval verlaat het V.K. op 29 maart 2019 de Europese Unie met chaos als resultaat.

Ten tijde van de NSAC-bijeenkomst in Brussel waren de regeringsleiders in Salzburg bijeen. Ook daar werd geen vooruitgang geboekt. In oktober komt er weer een top en inmiddels is bekend gemaakt dat er in november nog een extra top komt. Dan moet er een tekst van een overeenkomst liggen want de goedkeuringsprocedure door de 28 parlementen van de lidstaten en het Europees Parlement moet eind maart 2019 afgerond zijn. Iedereen roept op tot bezinning en redelijkheid aan beide kanten. Er zal een overeenkomst moeten komen want een “No deal-scenario” zal voor veel sectoren erg veel schade opleveren, ook voor de visserij.

Gewone werkzaamheden
Naast de belangrijke besprekingen over de Brexit werden er ook nog actuele onderwerpen besproken en besluiten genomen. Zo lag er een nieuw 26 pagina’s tellend advies over de aanlandplicht - met schriftelijke inbreng vanuit VisNed - op tafel dat na discussie goedgekeurd werd door het Uitvoerend Comité. In het advies wordt voor belangrijke vissoorten op de Noordzee de consequenties van de aanlandplicht in kaart gebracht.

Verder werd een door VisNed opgesteld advies goedgekeurd over het inzamelen van afval en de daarbij behorende havenontvangst-installaties. De NSAC is van mening dat vissers gemotiveerd moeten worden om actief aan inzameling deel te nemen, dit moet gratis en er dienen goede faciliteiten en makkelijk procedures beschikbaar te zijn.

Voorzitters
Bekend gemaakt werd dat de voorzitter van het Uitvoerend Comité, de Deen Niels Wichmann, in juni 2019 terug zal treden. De voorzitters van de 3 werkgroepen van de NSAC werden in deze vergadering herkozen:

• Demersale werkgroep: Barrie Deas (Engeland)
• Werkgroep Skagerrak/Kattegat: Kenn Skau Fisher (Denemarken)
• Werkgroep Ecosysteem: Euan Dunn (Engeland)

Veel vissers lezen de nieuwsbrief aan boord. Daarvoor willen zij hem graag uitgeprint meenemen. Dat kan heel gemakkelijk!

1. Selecteer in de inleidende tekst bovenaan de nieuwsbrief in uw inbox  ‘klik hier om de nieuwsbrief uit te printen'.

2. Selecteer de nieuwsbrief die u wilt printen, de meest actuele staat bovenaan.

3. click op het ‘printer icoontje’ rechts bovenaan om de nieuwsbrief uit te printen.

 Veel leesplezier aan boord!

Het pulsdossier is zo waanzinnig complex en belangrijk dat het af en toe lastig is om het geheel te overzien. Om die reden initieerde VisNed een strategische sessie om eens uit te zoomen en de huidige strategie te evalueren. Belangrijke uitkomst: emotionele argumenten zijn minstens zo belangrijk als feiten.

De sessie stond onder leiding van een onafhankelijke externe expert op het gebied van public affairs. Omdat VisNed en de Vissersbond in het dossier puls gezamenlijk optrekken, was zowel de leiding van VisNed als die van de Vissersbond aanwezig. 

Eén van de belangrijke lessen van de sessie is dat het belangrijk is om ook aandacht te besteden aan bijvoorbeeld de verhalen van pulsvissers. De expert leerde ons namelijk dat emotionele argumenten in het publieke debat minstens net zo'n grote rol kunnen spelen als feitelijke argumenten en factsheets. Daarom zal in de komende tijd de focus ook op de vissers achter het pulsvissen komen te liggen. 

De discussie over vaarpatronen, beheersmaatregelen en non-stop visserij loopt al jaren. Maar het puzzelstukje ‘hoe denkt de vloot erover?’ ontbrak en daarom is er op verzoek van VisNed begin dit jaar door de CVO besloten om een enquête uit te schrijven. Inmiddels zijn de resultaten bekend (stonden onlangs in Visserijnieuws), maar er lijkt nog weinig te zijn gebeurd. Hoe komt dat?

Toen in de CVO-vergadering werd geconcludeerd dat het puzzelstukje ‘hoe denkt de vloot erover?’ moest worden ingevuld, is men daadkrachtig gestart met het uitschrijven van een enquête. De vraag aan wie de enquête moest worden gericht (álle viskotters of alleen de actieve vloot?) en door wie de enquête moest worden ingevuld (de schipper, een bemanningslid of samen?) zijn echter niet vooraf overdacht.

Daarnaast bleek achteraf dat de enquête op een aantal punten anders had gemoeten. Sommige vragen bleken onduidelijk, soms ontbrak er een belangrijke antwoordoptie, sommige vragen waren enigszins sturend. Dit heeft tot gevolg gehad dat de resultaten lastig zijn te interpreteren. De uitslag is niet ‘kristalhelder’. Daar hadden velen wel op gehoopt.

Aan de andere kant is vooraf niets besloten over het proces en de status van de enquête. Zo was er ten tijde van het verzenden van de enquête nog geen besluit gevallen over door wie en hoe de enquête zou worden geanalyseerd en wat er met de uitkomst van de enquête zou gebeuren.

Ten onrechte zijn sommigen er vanuit gegaan dat de enquête de status heeft van een referendum (bijvoorbeeld: als de vissers aangeven dat zij een weekendverbod willen, dan zal er een weekendverbod komen). Dat is een misvatting. Op dit moment is er in de CVO-vergadering nog geen besluit genomen over wat de status van de enquête is of welke vervolgstappen moeten worden gezet.

Een conclusie die we wél kunnen trekken, is dat we als sector van dit proces veel hebben geleerd. Onderzoek doen is een vak, zo bleek maar weer. Als er in de toekomst gebruik wordt gemaakt van enquêtes, zullen deze veel gerichter worden opgezet en zullen er duidelijke afspraken worden gemaakt over het proces en de status van de resultaten. Anderzijds: achteraf is het altijd makkelijker praten.

Ondanks deze enigszins teleurstellende uitkomst, wil VisNed alle deelnemers van de enquête ten zeerste bedanken. De aandacht en tijd die de deelnemers aan de enquête hebben besteed, is niet onopgemerkt gebleven. Namens de CVO: bedankt!

De resultaten van de CVO-enquête zijn hier te vinden en stonden eerder in Visserijnieuws. Het geeft in ieder geval wel indicaties hoe de vloot in meerderheid over bepaalde zaken denkt. Maar een krachtdadig vervolg geven aan deze resultaten is heel moeilijk, immers ondernemers en PO's hebben hun eigen zelfstandige status en moeten bereid zijn mee te werken aan (vrijwillige) maatregelen. Indien men daartoe niet bereid is, kan alleen iets afgedwongen worden met behulp van de overheid, waar dezelfde overheid heel terughoudend is.

Het is in ieder geval heel belangrijk dat de vissers kennis nemen van de uitkomsten van de enquête en deze ook met elkaar bespreken en richting hun PO-bestuur aangeven hoe men hiermee verder wil gaan.

De algemene jaarvergadering van de NWWAC ging natuurlijk over Aanlandplicht, Technische Maatregelen en Zeebaars. Maar vooral in de werkgroep Engels Kanaalging het  toch vooral over het gevecht tussen Britse en Franse vissers over de Sint Jakobsschelpen.

Vorige week kwamen de leden van de Adviesraad voor de Noordwestelijke wateren (NWWAC) in Dublin bijeen voor de Algemene Jaarvergadering en vergaderingen van het Uitvoerend comité en verschillende werkgroepen. Naast diverse huishoudelijke zaken was er aandacht voor de Aanlandplicht, Technische Maatregelen, Zeebaars en de situatie in het Engels Kanaal met name de clash tussen Franse en Britse schelpenvissers waarbij ook in de vergaderzaal de spanning tussen beide kampen voelbaar was. Toch kwam er eergisteren plotseling een deal uit de bus.

Veel vergaderd
In de presentatie van het jaarverslag werd gemeld dat er het afgelopen jaar maar liefst 31 vergaderingen zijn geweest. De meeste daarvan waren bijeenkomsten van werkgroepen en Focusgroepen. Daarnaast 3 vergaderingen van het Uitvoerend comité en 6 bijeenkomsten die samen met andere Adviesraden waren georganiseerd. In totaal heeft de NWWAC 20 schriftelijke adviezen uitgebracht aan de groep van lidstaten, de Europese Commissie en het Europees Parlement. Tijdens deze laatste vergadering werd het advies over o.a. zeebaars, het beheerplan voor de Noord-Westelijke wateren en de Technische maatregelen goedgekeurd, waarbij opgemerkt dat over zeebaars en Technische maatregelen een gezamenlijk advies met de Noordzee-adviesraad, met inbreng van VisNed, werd opgesteld. Wat kwam er verder op tafel?

Werkprogramma 2018 – 2019
Het werkprogramma voor het nieuwe jaar dat voor de NWWAC begint op 1 oktober 2018 liet zien dat er prioriteiten nog steeds liggen bij de Aanlandplicht, het nieuwe beheerplan voor de NWWAC, de Technische maatregelen maar ook veel aandacht voor het intensiveren van de samenwerking tussen visserij en wetenschap om data-verzameling te verbeteren. Ook de revisie van het Gemeenschappelijk Visserijbeleid in 2022 zal het komende jaar op de agenda gezet worden.

Effecten onderwatergeluid onderbelicht?
De emeritus-professor Antony Hawkins en dr. Bob Gisiner bestuderen al decennia het onderwatergeluid waarover beiden een presentatie hielden. Zij legden uit hoe geluid onderwater werkt en hoe vissen daarop reageren. Hoe geluid bijvoorbeeld essentieel is in het paaiproces van schelvis. Hoe geluid in de bodem, hoe miniem ook, van grote invloed kan zijn op het gedrag van platvis. Hoe vissen exact afstand en richting van geluid kunnen bepalen via hun zwemblaas etc. En natuurlijk ook wat de enorme impact is van het heien op zee van palen voor windturbines en boorplatforms. Ook werd uitgelegd hoe verstorend het lage - bijna niet waarneembare geluid - van in de zeebodem geplaatste windturbines kan zijn. Verder werd toegelicht hoe de huidige manier van onderzoeken en berekenen de werkelijke effecten maskeren. Volgens VisNed blijven de invloed en gevolgen van het onderwatergeluid onderbelicht. Als Adviesraden zouden wij hier meer aandacht voor moeten vragen.

Aanlandplicht: Nul-TAC is geen optie
Dr. Jordan Feekings van het Deense visserijonderzoek gaf een presentatie over de Aanlandplicht waarbij hij niet verbloemde dat de huidige top-down-aanpak voor grote problemen blijft zorgen. Verder gaf hij aan dat er veel initiatieven zijn op nationaal niveau om bijvoorbeeld de selectiviteit te verbeteren maar dat de samenhang en vooral ook de samenwerking ontbreekt. Er zou meer coördinatie moeten zijn waarbij de regionale groepen van lidstaten meer leiderschap zouden moeten tonen.

In de werkgroepen voor de verschillende ICES-gebieden werd de tabel doorgenomen van TAC’s die voor één of meerdere lidstaten zorgdragen voor chokesituaties, dus dat het onvoldoende beschikbaar zijn van quota van één (bijvangst)soort er voor zorgt dat de nog wel beschikbare quota van andere (doel)soorten niet opgevist kunnen worden. Duidelijk voorbeeld dat in dit verband genoemd wordt is de kabeljauw ten westen van Schotland. Hiervoor geldt al jaren een nul-quotum, maar de kabeljauw wordt wel bij-gevangen in allerlei visserijen in dit gebied. Volgend jaar komt deze soort onder de Aanlandplicht en er zal dan, ondanks een ander wetenschappelijk advies, een TAC moeten worden vastgesteld, anders kan er helemaal niet gevist worden.

De vertegenwoordiger van de Europese Commissie liet duidelijk merken dat een nul-TAC in 2019 inderdaad geen optie is. Er wordt ook verder gekeken om het aantal TAC’s voor met name bijvangsten van soorten waarop niet gericht gevist wordt te schrappen. Met name Spanje verzocht om een herverdeling van TAC’s omdat dit land in diverse gebieden van meerdere soorten geen quotum heeft en de choke-situatie nadrukkelijk aan de orde is. De Commissie-vertegenwoordiger gaf aan dat dit een zaak is voor de lidstaten maar dat er geen bereidheid is om de vaste verdeelsleutel van de TAC’s (de relatieve stabiliteit) ter discussie te stellen.

Toekomst NWWAC-adviesraad na Brexit
Een deel van de vergadering werd ingeruimd om van gedachten te wisselen over het functioneren van de NWWAC en hoe de toekomst er uit komt te zien als we de aanstaande Brexit in ogenschouw nemen. Duidelijk is dat het Verenigd Koninkrijk na 29 maart 2019 formeel geen lid meer is van de Europese Unie en aangezien in de verordeningen is vastgelegd dat alleen organisaties gevestigd in één van de EU-lidstaten lid kunnen zijn van de Adviesraden zal een creatieve oplossing gevonden moeten worden om de noodzakelijke samenwerking wel in te blijven vullen.

De strijd om de Sint Jakobsschelp
Tijdens de vergadering van de werkgroep Engels Kanaal werd veel aandacht geschonken aan de situatie rond de st. Jakobsschelpen. Er wordt al geruime tijd gesproken om te komen tot een gezamenlijk beheer op Europees niveau. Nu liggen er alleen een aantal nationale afspraken terwijl zowel vissers als overheden en wetenschappers van mening zijn dat een gecoördineerd internationaal beheer de voorkeur heeft.

Het onderwerp werd ingeluid door een presentatie van een Franse wetenschapper over de ontwikkelingen en staat van de stock. Gesteld kan worden dat het heel goed gaat met de Sint Jakobschelpen in het Engelse Kanaal waarbij overigens een klein gebied in de Seinebaai zorgt voor meer dan 60 % van de aanvoer. Vergeleken met 12 – 15 jaar geleden is, ondanks de toename van de visserij-inspanning, de biomassa bijna verdrievoudigd. Velen wijzen dat toe aan een verandering van de ecologische omstandigheden. De Franse vissers zijn ervan overtuigd dat hun beheersmaatregelen (o.a. gesloten periodes) hiervoor verantwoordelijk zijn. Na deze presentatie werd van gedachten gewisseld over het opzetten van een Focusgroep en welke opdracht(en) deze dan mee zou krijgen. De zogenaamde Terms of Reference.

We hebben allemaal de beelden van enkele weken geleden nog op het netvlies waarbij Franse en Engelse vissers elkaar te lijf gingen en natuurlijk kon een discussie over de oorzaak hiervan tussen de visserijvertegenwoordigers van beide landen niet uitblijven.

Sinds enkele jaren hanteren de Fransen dus een gesloten tijd waarbij het seizoen niet eerder begint dan 1 november en in ruil voor zeedagen om op schelpen te vissen respecteren de Engelsen deze maatregel ook. Echter, dit jaar ontstonden er problemen omdat de Fransen wilden dat deze maatregel ook ging gelden voor de Engelse vloot kleiner dan 15 meter, wat tot nu toe niet het geval was.

Partijen kwamen niet tot overeenstemming en dus dachten de Engelsen de gesloten tijd niet te hoeven respecteren, wat uiteindelijk leidde tot de botsing met de Franse vissers. We hebben zelf ook ervaring met misdragingen van Franse vissers en in dit geval vonden zij dat een beheersmaatregel uit een niet gesloten deal toch opgevolgd moest worden. Doe je dat niet, jagen we je gewoon weg. Sindsdien bleven de Engelsen weg uit de Seinebaai en werden de gesprekken voortgezet, zelfs tot op ministersniveau.

Tijdens de besprekingen vorige week was het nog hard tegen hard en vroegen bijvoorbeeld de Fransen aan andere lidstaten om de Engelsen niet aan schelpen-dagen te helpen om hun positie niet te ondermijnen. Dat vroegen ze zelfs ook aan ons terwijl wij onze kleine hoeveelheid schelpen-dagen altijd in willen zetten om demersale zeedagen voor onze Fly shooters in Het Kanaal te verkrijgen. Iets dat de Fransen al jaren blokkeren!

Plotseling was er afgelopen woensdag toch een overeenstemming tussen de beide landen. De Engelsen wachten opnieuw tot 1 november in ruil voor schelpen-dagen, een deal waar met name de Engelse vissers niet echt blij mee zijn. Hoe dan ook, de gesprekken in NWWAC-verband over een Europees beheer van deze visserij in Het Kanaal zullen eind dit jaar opgestart worden. Aangezien Nederland hier ook rechten heeft zal VisNed hier aan deelnemen.

Afgelopen zomer hebben vissers die bij een VisNed-PO zijn aangesloten een machtigingsverzoek voor het delen van contactgegevens en het opvragen van VMS data door VisNed van hun PO ontvangen. Nog niet iedereen heeft deze machtigingen teruggestuurd. Doet u dit dan ook zo snel mogelijk!

Vanwege de nieuwe wet op privacy is het niet meer vanzelfsprekend dat de PO's automatisch contactgegevens van leden mogen delen met VisNed. Het is daarom van belang dat u uw PO machtigt dit te mogen doen, zodat VisNed over de contactgegevens kan beschikken van de visserijondernemers waar zij de belangen van behartigt. Een tweede onderdeel van de machtiging houdt in dat uw PO uw contactgegevens mag delen met Visserijnieuws voor de volgende editie van het Visserij Jaarboek. 

Daarnaast is een aparte machtiging bijgevoegd voor het delen van VMS gegevens met VisNed door de NVWA. Voor een effectieve belangenbehartiging is het, met het oog op de ontwikkelingen op het gebied van Ruimtelijke Ordening (Natura 2000 - Wind op Zee), van groot belang dat VisNed met behulp van de VMS data nauwkeurig ruimtelijk inzicht heeft in de visgronden van haar achterban. Aangezien visserijondernemers zelf eigenaar zijn van hun VMS data mag de NVWA deze alleen delen nadat zij hiervoor een machtiging heeft ontvangen. Vul deze dan ook z.s.m. in bij uw PO.

Als u nog vragen heeft neem contact op met VisNed of uw PO of wanneer u de machtigingen kwijt bent of onverhoopt niet heeft ontvangen.

Tweede Kamerlid Laura Bromet van GroenLinks kreeg afgelopen week bezoek van VisNed. Het werd een constructief gesprek over vissen op een postzegel en kansen voor een transitiefonds.

GroenLinks is één van de partijen die actief is in de Visserijcommissie van de Tweede Kamer. Laura Bromet is in juni beëdigd als lid van de Tweede Kamer, waarbij zij zich bezighoudt met landbouw, natuur en visserij. Pim Visser en Hepke Deelstra bezochten haar daarom afgelopen week in Den Haag. Na de wederzijdse kennismaking werd mevrouw Bromet bijgepraat over de actuele stand van zaken van het visserijbeleid, Brexit en Wind op Zee. Naast het nieuwe Kamerlid was haar fractiemedewerker ook aanwezig bij het gesprek.

Ontwikkeling transitiefonds
Wind op Zee bulldozert verder en dat baart de visserij zorgen. VisNed legde in een presentatie uit wat de consequenties daarvan zijn voor de visserij. In Den Haag benadrukt VisNed daarbij de afspraken in het regeerakkoord. Bij het regering stelt men dat de visserij een belangrijke sector is waarmee rekening dient te worden gehouden bij de uitrol van Wind op Zee.

De visserij lijkt nu het ondergeschoven kind van de energierekening en dat is niet terecht. Daarom pleit VisNed, samen met bijvoorbeeld Stichting De Noordzee, voor een integrale aanpak. VisNed werkt samen met Stichting de Noordzee aan het ontwikkelen van een transitiefonds. Mevrouw Bromet stelde dat een dergelijk fonds veel kans maakt in de Tweede Kamer als de visserij en de natuurorganisaties samenwerken.  

Brexit
In het gesprek kwam de Brexit ook ter sprake. Het werd weer eens duidelijk dat een Britse No-deal een reële optie is. In Den Haag wordt rekening gehouden met dit scenario. De zorgen vanuit de visserij werden dan ook gedeeld door het Kamerlid. Aan de hand van kaarten werd duidelijk wat de enorme impact is van het sluiten van het Britse visgebied. Ook andere nieuwe activiteiten op het beperken van de ruimte voor visserij werden op de kaarten getoond. Het resulteert is “Vissen op een Postzegel’. Afgesproken werd om de goede communicatielijnen tussen VisNed en de GroenLinks-fractie optimaal te blijven benutten.

Het Waddenfonds heeft dit jaar een bedrag van € 8.000.000,- beschikbaar gesteld voor projecten die een duurzame en kwalitatieve impuls geven aan de ecologie en economie van het waddengebied. Van 3-12-2018 tot 18-01-2019 kan er een aanvraag worden ingediend en per project kan er maximaal €500.000,- worden toegekend.Ondernemers, stichtingen, verenigingen en lagere overheden kunnen in aanmerking komen voor subsidie.

Om de ecologie en economie van het waddengebied te verstevigen is het Waddenfonds opgericht. Het Waddenfonds wil door middel van een financiële impuls innovatie stimuleren die recht doen aan de doelen van het fonds. Het Waddenfonds hanteert een aantal kaders voor het beoordelen van subsidieaanvragen en voor het realiseren van de hoofddoelstellingen van het fonds. Het project waarmee u in aanmerking wilt komen voor subsidie moet passen binnen de doelstellingen van het Waddenfonds, namelijk:

1. Het vergroten en versterken van de natuur- en landschapswaarden van het Waddengebied;
2. Het verminderen of wegnemen van externe bedreigingen van de natuurlijke rijkdom van de Waddenzee;
3. Een duurzame economische ontwikkeling van het Waddengebied en een substantiële transitie naar een duurzame energiehuishouding ten aanzien van het Waddengebied;
4. Het ontwikkelen van een duurzame kennishuishouding ten aanzien van het Waddengebied.

Onder deze doelen hangen acht thema's, waarvan één de duurzame visserij betreft. Kortweg gaat het hierbij om projecten die gericht zijn op duurzame visvangst in de Waddenzee, innovaties die leiden tot verbredinge en flexibilisering van de wadvisserij en aquacultuurproducten. Het project moet binnen het bestaande beleid van overheden passen, en daar een aanvulling op zijn. Verder moet het project een bovenlokaal karakter hebben en eigenlijk startklaar zijn om in aanmerking te komen. Een heldere start- en einddatum van het project is ook vereist.

Het is aan te bevelen tijdig contact op te nemen met een programmaregisseur van het Waddenfonds. Zij kunnen helpen bij de aanvraag en het schrijven van het projectplan. Uiteraard kunt u voor vragen en meer gedetailleerde informatie ook contact met het VisNed-secretariaat opnemen door te mailen naar: nmiddelkoop@visned.nl

VisNed is verbaasd over de opzet van de Noordzeedagen dit jaar en heeft dit te kennen gegeven bij de organisatie. 

De Noordzeedagen is een jaarlijks terugkerend evenement waar wetenschap, overheid en stakeholders elkaar ontmoeten om te praten over de toekomst van de Noordzee. VisNed is ronduit verbaasd dat het onderwerp ‘voedsel’ dit jaar niet op het programma staat. Met het onderwerp ‘voedsel uit zee’ kunnen we juist mooie voorbeelden van interdisciplinair onderzoek en samenwerking tussen de wetenschap en het bedrijfsleven laten zien.

Bovendien is de Noordzee en belangrijke voedselbron, zowel in het verleden, als in de toekomst. Het feit dat het thema niet benoemd wordt, vindt VisNed meer dan teleurstellend en dat geeft blijk van een gebrek aan aansluiting met de realiteit. Om die reden, en vanwege disproportioneel hoge kosten, heeft VisNed bij de organisatie aangegeven niet aanwezig te zijn. 

Hieronder het meest recente benuttingsoverzicht van de uitputting in 2018 van de belangrijkste Nederlandse quota voor de kottervloot. Het overzicht is van 27 september 2018 wat betekent dat de aanvoer tot en met week 37 verwerkt zal zijn.

Ter vergelijk onderstaand het overzicht per 22 september 2017. In vergelijking met de periode uit 2017 ligt de aanvoer van de belangrijkste soorten tong, schol, tarbot en Noorse kreeft (duidelijk) lager.

In 2018 hebben de Nederlandse PO’s in CVO-verband maatregelen genomen om de benutting van een aantal nationale quota zo duurzaam mogelijk te maken en om vroegtijdige sluiting van deze quota te voorkomen. Voor zeebaars gelden door de overheid ingestelde maatregelen. 

Het totaaloverzicht:

Schol:

• Een vaartuig met een basiscontingent schol tot 430 ton mag in de 4-weekse periode week 37 t/m 40 maximaal 100 ton schol aanvoeren,
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van 430 tot 860 ton mag in de 4-weekse periode week 37 t/m 40 maximaal 115 ton schol aanvoeren,
• Een vaartuig met een basiscontingent schol van meer dan 860 ton mag in de 4-weekse periode week 37 t/m 40 maximaal 130 ton schol aanvoeren.

Rog: Minimum aanvoermaat: 55 cm.

• Een vaartuig mag per week/reis langer dan een week maximaal 40 kg per soort (stekelrog - RJC, Grootoog rog - RJN, gevlekte rog - RJM) aanvoeren.
• Indien van één of meerdere soorten meer dan 40 kg aangevoerd wordt, mag dit in totaal niet meer zijn dan 160 kg dood gewicht.
• Let op: graag juiste codes gebruiken om dubbeltellingen, dus verlies van quota te voorkomen.
• Bij overtreding minimum maat en/of maximale hoeveelheid wordt door de PO een heffing opgelegd van € 5,00 per kg. Deze maatregel geldt niet voor het Skagerrak.

Tarbot, griet: Minimum aanvoermaat: 30 cm.

• De maximaal aan te voeren hoeveelheid tarbot/griet per vaartuig per week of reis langer dan 7 dagen is door de PO’s vastgesteld op 2.500 kg dood gewicht.
• Bij aanvoer van meer dan 2.500 kg en/of kleiner dan 30 cm tarbot / griet wordt een heffing van € 10,00 per kg toegepast.
• Ook deze maatregel geldt niet voor het Skagerrak.

Tongschar: voor tongschar geldt een minimum maat van 25 cm waarbij de tongschar van 25 – 27 cm moet worden gesorteerd in een aparte klasse: tongschar IIIb of tongschar IV.

Noorse kreeft: Noorse kreeft valt enerzijds onder Aanlandplicht maar tegelijk mogen ondermaatse Noorse kreeft gediscard worden onder de minimis-regeling, dus feitelijk is er niets gewijzigd t.o.v. vorig jaar. Daarom is de aanvoer en verhandeling van meer dan 35 stuks per kilogram door leden van PO verboden. Verder: max. 10% kreeftstaartjes per aanlanding.

Zeebaars; Minimum maat voor zeebaars voor alle vlootsegmenten is 42 cm.

• Gerichte visserij op zeebaars met sleepnetten en staandwant is verboden.
• Vaartuigen met gesleepte vistuigen (waaronder boomkor, twinrig, borden en fly shoot) mogen vangsten van zeebaars aan boord houden mits deze vangsten per dag niet meer bedragen dan 1% van het gewicht van de totale vangst.
• De totale vangst aan zeebaars mag per maand niet meer bedragen dan 100 kg.
• Voor Fly shooters is dit 180 kg per maand.
• Nederlandse handlijn- en staandwant-vissers zijn in 2018 alleen gerechtigd zeebaars aan te voeren, wanneer zij hiervoor van RVO een vismachtiging zeebaars hebben ontvangen.
• Daartoe gerechtigde handlijnvissers mogen op jaarbasis maximaal 5.000 kg zeebaars aanvoeren.
• Staandwant-vissers mogen op jaarbasis maximaal 1.200 kg zeebaars aanvoeren.