Het beheer van zeebaars blijft de nodige aandacht vragen. Volgens de wetenschap toont het zeebaarsbestand enig herstel maar een stringent beheer blijft noodzakelijk. Inzet van VisNed blijft om praktische maatregelen af te spreken die verspilling niet in de hand werken.
Het zeebaars-bestand waar onze vissers mee te maken hebben is een bestand dat zich uitstrekt van de Noordzee, het Engels kanaal en het Bristol kanaal tot Keltische zee. ICES doet al jaren onderzoek, er moet vastgesteld worden dat deze beoordeling een bedenkelijk lage kwaliteit heeft.
Dit is al enkele jaren het geval, maar kijkend naar het meest recente ICES advies moet geconcludeerd worden dat de kwaliteit onder de maat blijft, zo niet lager wordt.
Tegenstrijdig beheer
Het beheer van het zeebaarsbestand is op zijn zachtst gezegd vreemd. Er geldt geen TAC en in het kader van de aanlandplicht is de vangst/aanvoer verboden, maar er gelden een aantal uitzonderingen waardoor er toch aanvoer kan plaats vinden.
Voor alle demersale vistuigen geldt een verbod om gericht op zeebaars te vissen en wordt een beperkte bijvangstregeling toegepast om onvermijdelijke bijvangst aan te kunnen landen.
Deze bijvangstregeling, dit jaar is 520 kg per 2 maanden toegestaan, zorgt er echter voor dat vaartuigen, met name Flyshooters soms geconfronteerd worden met een flinke trek waarvan het leeuwendeel dan weer over boord moet. Voor de visserman is dit het toonbeeld van de verspilling die zogenaamd met regels moet worden voorkomen!
Jaarquotum tegen verspilling
Het onlangs gepubliceerde ICES advies maakt echter wel duidelijk dat de beheersmaatregelen van de laatste jaren gezorgd hebben voor een forse verlaging van de Visserijsterfte, met als gevolg een lichte verbetering van het visbestand. Gezien het iets betere bestand wordt gesproken over een kleine verhoging van de 2-maandelijkse hoeveelheid, maar de kans op verspilling wordt daardoor niet echt verminderd.
Daarom heeft VisNed tijdens het overleg met LNV en andere stakeholders eerder deze week opnieuw gepleit voor een jaarquotum. Binnen de Adviesraad voor de Noordwestelijke wateren pleiten de visserijvertegenwoordigers ook voor een zo flexibel mogelijke bijvangstregeling.
Overigens speelt bij het beheer van zeebaars Brexit ook een belangrijke rol, immers kijkend naar de aanvoer en de eigen wateren is het VK een grote speler. De EU en het VK zullen in gezamenlijkheid het beheer in moeten vullen en gezien de pittige discussies in het verleden zal dat bepaald niet gemakkelijk worden.