Vanaf begin dit jaar zijn diverse schepen aan het testen met zogeheten 'biopluis', een in zeewater afbreekbaar mogelijk alternatief voor pluis. Pluis ligt al jaren onder een vergrootglas. Vanwege de implementatie van de Europese single-use plastics richtlijn wordt de druk op vermindering van het pluisgebruik opgevoerd. Deelnemende vissers zijn, na wat zoekwerk en aanpassingen, op dit moment redelijk tevreden over de werking van het biopluis en de beperkte slijtage. Wel zijn het bevestigen en de prijs nog een probleem.
Het geteste biopluis (800kg) is verdeeld over vijf kotters, die verschillende visgronden bevissen. Alle deelnemers zijn tevreden over de beperkte slijtage aan zowel het biopluis zelf als over de werking ervan als netbescherming.
Het gebruikte biopluis is onlangs verzameld en opgestuurd naar Senbis Polymer Innovations BV. Er zal onder de microscoop gekeken worden naar de biologische afbraak en de manier waarop het slijt wordt geanalyseerd.
Bevestiging een uitdaging
Bevestiging van het biopluis was een uitdaging, het is gladder en dikker dan gewoon pluis en veert terug naar de oorspronkelijke vorm en klit niet, maar waaiert uit. Een knoop waar ruimte op komt betekent al snel dat er strengen los laten waardoor er nog meer ruimte op de knoop komt.
De deelnemers hebben daar verschillende oplossingen voor gevonden, maar aanpassing van ofwel de ruwheid ofwel de knoopbaarheid (blijvend) is nog wenselijk.
Bacteriële afbraak in de zomer
Het biopluis wordt afgebroken door bacteriën, hoe hard dit gaat is nog niet duidelijk, maar er is nu getest in de winter en dan gaat bacteriële groei en afbraak vanweg de temperatuur minder snel. Of deze resultaten representatief zijn is de vraag.
Eigenlijk is een test in de zomer dus nog nodig, want wellicht gaat het dan met de afbraak toch sneller, waarbij de slijtvastheid misschien afneemt. Daarbij is er nog het kostenplaatje, dat vanwege de relatief kleine productiehoeveelheid en het feit dat het handwerk is (nul automatisering) nog niet commercieel interessant is.
De single-use plastics richtlijn is voor verschillende partijen (waaronder ook buitenlandse vissers) een drukmiddel om regulier pluis uit te faseren. Vanuit buurlanden, NGO's en overheden is er veel kritiek op het herkenbare pluis.
VisNed is en blijft in gesprek hierover met Rijkswaterstaat, uiteindelijk moet een volwaardig alternatief aan alle kanten kloppen.